بررسی وضعیت آموزش هنرهای سنتی در سطح آموزش عالی کشور

با توجه به ویژگی‌ها و ارزش‌های ظاهری و باطنی هنرهای سنتی ایران و ضرورت احیاء، تقویت و هدایت آنها، چند سالی است که برنامه‌هایی برای آموزش و تربیت نیروهای متخصص در این زمینه در سطح آموزش عالی کشور اجرایی شده است؛ اما با مطالعه عوامل فرهنگی و اجتماعی تاثیرگذار بر رویه آموزش این هنرها در جوامع سنتی گذشته و مقایسه آن با شیوه‌های امروزی آمـوزش در سطح دانشگاه‌ها؛ تناقضات و ناهماهنگی‌هایی آشکار می‌گردد که به موجب آن دانش‌آموختگان این گونـه رشته‌ها توانایی انطباق آموزش‌های دریافتی خود را با اهداف تعیین شده (احیاء، تقویت و هدایت) ندارند. در این پژوهش ضمن مرور عوامل تاثیر گذار بر رویه تولید و آموزش هنرهای سنتی ایران در گذشته، وضیعت آموزش این هنرها در سطح آموزش عالی کشور از نظر نوع پذیرش دانشجو، برنامه‌های آموزشی و مطابقت این برنامه‌ها با ویژگی‌ها و اصول بنیادین این هنرها، مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرد و در پایان راهکارهایی برای هماهنگی بیشتر شیوه‌های آموزشی هنرهای سنتی در سطح آموزش عـالی با اصول و ارزش‌های مرتبط با آنها ارائه شده است.