بررسی وضعیت بازنگری تعاریف و واژگان بخش تعاون با رویکرد بهنگام سازی و بومی سازی از دیدگاه متخصصان

در دنیای جدید، زبان به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای ارتباط بشری، از پیچیدگی خاصی برخودار شده است و روز به روز در رشته‌های گوناگون علمی و حوزه‌های مختلف اجرایی تخصصی‌تر می‌شود. با توجه به شرایط و اولویتهای برنامه‌ای کشور و اهمیت‌یابی بخش تعاون در برنامه‌ریزی‌های کلان و همچنین توسعه علمی رشته مطالعات تعاون در دانشگاههای گوناگون داخلی، توجه به بازنگری تعاریف و واژگان بخش تعاون با رویکرد بهنگام سازی و بومی سازی اهمیت ویژه‌ای یافته که این مهم در قالب طرحی در وزارت تعاون دنبال شده است‌. براساس اقدامات انجام گرفته، پژوهش حاضر با هدف بررسی دیدگاه‌های متخصصان بخش تعاون در خصوص میزان مناسب بودن واژگان بازنگری شده، تهیه و اجرا شده است. روش تحقیق، توصیفی و همبستگی- همخوانی بوده و جامعه آماری تحقیق حاضر نیز شامل صاحب نظران درون وزارتخانه تعاون، صاحب نظران دانشگاهی در حوزه‌های ششگانه (برنامه‌ریزی، آموزش و ترویج، جغرافیا، جامعه شناسی و مدیریت، اقتصاد و حقوق) در سطح دانشگاههای شهر تهران، همکاران اتاق فکرهای چندگانه وزارتخانه، اعضای هیئت علمی دانشگاههای دارای گروههای تعاون سراسر کشور و نظایر آن بوده است. نتایج تحقیق نشان داده است که کلیه واژگان پیشنهادی  از نظر متخصصان فعال در گروه‌های چندگانه پذیرفتنی و تعاریف آنها مناسب است. همچنین حجم واژگانِ نیازمندِ بومی‌سازی، بیشتر از حجم واژگان نیازمند بهنگام سازی است ولی بین آنها از نظر سطح مناسب بودن تعاریف ارائه شده، تفاوت معناداری وجود ندارد. به رغم بالابودن (مناسب بودن) سطح دیدگاه‌های متخصصان پاسخگو، ملاحظه می‌شود که بین این دیدگاه‌ها در گروههای چندگانه تفاوت معناداری وجود دارد.