بررسی و ارزیابی وضعیت و گرایش مرتع در تیپ‌های گیاهی منطقه‌ی علاء سمنان

چکیده بیش از نیمی از مساحت کشور ایران را مراتع تشکیل می­دهند که به عنوان بستر تحولات اقتصادی و اجتماعی ایلات و عشایر ایران از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. شناسایی پوشش­گیاهی و تعیین وضعیت مرتع با استفاده از روش­های شناخته شده ما را در استفاده بهینه و جلوگیری از تخریب و رعایت تعادل مورد نیاز مرتع یاری می­کند. منطقه علاء سمنان به دلیل وسعت زیاد و غنای گونه­ای به عنوان مرتع مورد توجه می باشد که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه با استفاده از تصاویر ماهواره­ای و سیستم اطلاعات جغرافیایی و بازدید های میدانی نقشه­ی پوشش­گیاهی و لیست فلوریستیک منطقه تهیه گردید و برای ارزیابی وضعیت مرتع از روش 4 فاکتوره استفاده شد. در این بررسی برای مطالعات پوشش گیاهی منطقه علا، ابتدا در وسعت 4/3907 هکتار نقشه واحدهای کاری تهیه گردید. بر مبنای فرم­ها و جداول تنظیم شده درهر واحدکاری گونه­های مرتعی اصلی تشکیل­دهندۀ هر تیپ، مشخص و بر حسب غالب بودن، متوسط درصد پوشش تاجی گونه­ها نسبت به تعیین نام تیپ اقدام گردید. سه تیپ گیاهی غالب درمنه، درمنه- اسفند و تاغ در این منطقه شناسایی شد. نتایج نشان داد که وضعیت مرتع در منطقه مورد مطالعه با توجه به اندازه گیری­ها و برآوردها فقیر می­باشد  و گرایش به سمت قهقرا می­رود. بنابراین در این مرتع اتخاذ شیوه­های مدیریتی و همچنین نحوه­ی بهره­ برداری از آن بسیار حائز اهمیت می­باشد.