بررسی و تبیین جمعیت شناختی نابرابری های مرگ و میر زنان در مناطق شهری و روستایی ایران

یکی از مهم ترین دغدغه‏ها در علوم انسانی و به تبع آن جمعیت‏شناسی، توجه به نابرابری‏ها است. نابرابری‏های مرگ‌ومیر، یکی از شاخص‏های مهم در شناخت شکاف عمیق در توزیع منابع است. هدف از این مطالعه بررسی نابرابری‏های مرگ‌ومیر در بین زنان در مناطق شهری و روستایی ایران است. بدین منظور از داده‏های گزارش شده توسط "طرح ثبت و طبقه بندی علل مرگ" استفاده شده است. ابتدا داده‏ها از نظر کم ثبتی و گزارش غلط سن تصحیح شد، سطوح مرگ‌ومیر برآورد و نهایتاً با استفاده از تکنیک تجزیه سهم گروه‏های سنی و علل مرگ سه گانه در نابرابری‏های امید زندگی نشان داده شد. نتایج نشان می دهد که امید زندگی در بدو تولد برای زنان شهری 9/3 سال بیش از زنان روستایی است و فزونی مرگ‌ومیر نوزادان کمتر از یک سال در مناطق روستایی نسبت به مناطق شهری، مسئول 6/30 درصد از این تفاوت در امید زندگی می باشد. بیماری‏های غیرواگیر بیشترین نقش را در کاستی امید زندگی زنان روستایی دارند و پس از آن مرگ‏های ناشی از حوادث و سوانح و مرگ‏هایی که عمدتاً به دلیل بیماری‏های عفونی و انگلی هستند به ترتیب سهمی هر چند اندک در این نابرابری دارند.