بررسی و حل مسئله‏ ی امدادرسانی دوسطحی نقاط آسیب‏ دیده از بحران

امدادرسانی به نقاط آسیب ‏دیده نیازمند برنامه ‏ریزی مناسبی است. معمولاً، در حوادث پیش‏ آمده، دسترسی به همه‏ ی نقاط امکان ‏پذیر نیست؛ از این رو، امدادرسانی در دو سطح با امکانات متفاوت شاید راه‏ حل مناسبی باشد. این مقاله به بررسی مسئله‏ ی امدادرسانی دوسطحی ظرفیت‏ دار با پنجره‏ های زمانی سخت برای افرادی می‏ پردازد که در ناحیه ‏ای بحران ‏زده قرار گرفته‏ اند. هدف این مقاله تعیین مجموعه‏ ای بهینه از پایگاه‏های امداد جهت استقرار گروه‏ های امدادرسان و مسیریابی بهینه ‏ی این گروه‏ ها برای امداد رسانی به کلیه‏ ی نقاط آسیب ‏دیده، با کمترین زمان و هزینه، است. پس از معرفی یک مدل برنامه ‏ریزی خطی عدد صحیح مختلط، الگوریتم ژنتیک برای حل مسئله‏ ی مورد نظر در ابعاد بزرگ ارائه شده است. نتایج بررسی مثال‏های عددی حاکی از کارایی الگوریتم پیشنهادی است. همچنین، به منظور بررسی کارایی مدل پیشنهادی برای مسئله‏ ی امدادرسانی، مدل‏های دیگر مورد استفاده بررسی شدند و نتایج مقایسه ‏ای با دیگر مدل‏های مرتبط نظیر مسئله‏ ی مسیریابی ـ مکان‏یابی یک‏ سطحی و مسئله‏ ی تور پوششی در موقعیت امدادرسانی حاکی از عملکرد مناسب‏تر مدل پیشنهادی است.