بررسی پایداری بدهی دولت در اقتصاد ایران

تحقیق حاضر به بررسی پایداری بدهی در اقتصاد ایران طی دوره (1390-1357) می‌پردازد. بر اساس ادبیات پایداری مالی اگر رشد بدهی دولت از رشد GDP بیشتر نباشد بدهی پایدار است. در این مطالعه برای آزمون پایداری بدهی، تابع واکنش مالی تخمین زده می‌شود که در صورت وجود پایداری رابطه مثبت بین نسبت مازاد بودجه به GDP و نسبت بدهی به GDP با وقفه مشاهده خواهد شد. نتایج نشان می‌دهد که ضریب نسبت بدهی به GDP باوقفه مثبت و معنادار است که حاکی از نقش مازاد بودجه‌های گذشته در بودجه فعلی یا به‌طور معادل نشان‌دهنده نقش کسری بودجه‌های گذشته در کسری بودجه فعلی است، همچنین پایداری بدهی از طریق تابع واکنش مالی بسط داده شده پویایی‌های بدهی و تحلیل همجمعی آزمون می‌شود. نتایج نشان می‌دهند در کوتاه‌مدت پایداری بدهی به‌صورت ضعیف در اقتصاد ایران وجود دارد، اما در بلندمدت بدهی پایدار نیست، بنابراین برای اینکه دولت درآینده بتواند خطر بحران بدهی را کاهش دهد می‌بایست تلاش کند تا اقتصاد و منابع درآمدی را متنوع کند و از وابستگی بودجه به درآمدهای نفتی بکاهد.