بررسی کنسرسیوم های منابع علمی در ایران و در برخی کشورها

فناوری اطلاعات قابلیت انتشار اطلاعات را افزایش داده و بر این اساس، کتابخانه‌ها تجربه‌های پیشین خود دربارۀ مجموعه‌سازی، سازماندهی، و اشاعه اطلاعات مورد بازاندیشی قرار داده‌اند. مجموعه‌سازی کتابخانه‌ها در قالب کنسرسیوم‌ها و شبکه‌های اشتراک منابع تدبیری است که با توجه به حجم روزافزون اطلاعات اندیشیده شده است. کنسرسیوم کتابخانه‌ای به گروهی از کتابخانه‌ها اطلاق می‌شود که برای همکاری با یکدیگر و معمولا بر سر اشتراک در خرید منافع توافق کرده‌اند تا نیازهای مشترک و خاص استفاده‌کنندگانش را برآورده کنند. ناشران بین‌المللی ترجیح می‌دهند محصولات خود را به مجموعه‌ها (کنسرسیوم‌ها) بفروشند تا با کتابخانه‌ها به صورت جداگانه وارد مذاکره شوند. از سوی دیگر برای هریک از کتابخانه‌ها نیز بسیار مقرون به صرفه‌تر است که نشریات الکترونیکی و پایگاه‌های اطلاعاتی خود را از طریق کنسرسیوم خریداری کنند. در این نوشته سعی خواهد شد به سابقه کنسرسیوم‌های منابع علمی دانشگاهی در چند کشور به عنوان نمونه و اختصار پرداخته و سپس سابقه تشکیل کنسرسیوم‌های کتابخانه‌ای در ایران همراه با نقاط قوت و ضعف آن نیز مطرح شود.