تأثیر آموزش خودنظم‌بخشی خواندن و درک‌مطلب به زبان‌آموزان سطوح پیشرفته و متوسط بر نگرش آنان به خواندن در انگلیسی به‌عنوان زبان خارجی: اجرای یک مدل یادگیری خودنظم‌یافته

توانایی تنظیم  و کنترل افکار، رفتار، انگیزه‌ها و اعمال برای رسیدن به اهداف خودنظم‌بخشی نام‌ دارد، و یادگیری خودنظم‌یافته متضمن برنامه‌ها و رفتارهایی استراتژیک برای تحقق اهداف یادگیری است. این پژوهش درصدد پاسخ به این سؤال است که آیا‌ آموزش مدل یادگیری خودنظم‌یافته  زیمزمن  و مویلان به  گروهی از دانش‌آموزان ایرانی بر نگرش آنان به خواندن در انگلیسی به‌عنوان زبان خارجی تأثیر مثبت دارد. دیگر هدف آن عبارت‌‌است از این‌که آیا سطح مهارت زبانی زبان‌آموزان می‌تواند تأثیر آموزش خودنظم‌بخشی را بر نگرش شرکت‌کنندگان تعدیل‌می‌کند. دو گروه آزمایش دست‌نخورده در دو سطح زبانی متوسط و پیشرفته  استراتژی‌ها و فرایندهای خودنظم‌بخشی خواندن را فراگرفتند، ولی دو گروه کنترل دست‌نخورده  در این دو سطح زبانی به‌ روش سنتی و متداول، خواندن را آموزش‌ دیدند. داده‌‌های مطالعه با استفاده از پرسشنامه یاماشیتا در‌باره نگرش به خواندن در ‌انگلیسی جمع‌آوری ‌شد. و درنتیجه تحلیل کواریانس دوطرفه مشخص‌شد که آموزش خودنظم‌بخشی خواندن و درک‌مطلب در انگلیسی می‌تواند نگرش شرکت‌کنندگان را به خواندن در انگلیسی به ‌ میزان ‌معناداری بهبودبخشد، اما سطح مهارت زبانی تأثیر آموزش خودنظم‌بخشی را بر نگرش شرکت‌کنندگان تعدیل‌نمی‌کرد. این نتایج با برجسته‌کردن نقش یادگیری خودنظم‌یافته در خواندن دانش‌آموزان ایرانی می‌تواند مدرسان زبان انگلیسی را برآن‌دارد تا برای بهبود نگرش زبان‌آموزان به خواندن از استراتژی‌های خودنظم‌بخشی در کلاس بهره‌برند.