تأثیر روش آموزشی TGFU بر انگیزش خودمختاری و یادگیری سرویس والیبال در دانش‌آموزان نوجوان

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر مدل TGFU بر انگیزش خودمختاری و یادگیری سرویس والیبال در دانش‌آموزان نوجوان شهر کرمانشاه بود. آزمودنی‌های پژوهش 30 دانش‌آموز دبیرستانی (با میانگین سنی 32/16 سال) شهر کرمانشاه بودند. این پژوهش شامل سه مرحلة پیش‌آزمون، تمرینات به دو شیوۀ TGFU و سنتی و پس‌آزمون (یادداری) بود. تمرینات TGFU نیز شامل آموزش براساس مدل شش‌مرحله‌ای TGFU (با تأکید بر تاکتیک) بود که خود این تمرینات سنتی عبارت بود از: آموزش با تأکید بر مهارت و تکنیک. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی، روش‌های آماری آزمون تحلیل واریانس مرکب 2*2 و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده گشت. نتایج نشان می‌دهد که مقادیر انگیزش خودمختاری برای گروه TGFU نسبت به گروه سنتی بیشتر است. علاوه‌براین، امتیازات سرویس استاندارد والیبال برای گروه TGFU و سنتی در مرحلة پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون افزایش را نشان می‌دهد؛ اما این افزایش در گروه TGFU بیشتر می‌باشد. به‌طورکلی، نتایج پژوهش مدل TGFU را به‌عنوان مدلی بهتر درمقایسه با مدل تکنیکی بر پایۀ مهارت برای آموزش و مربی‌گری پیشنهاد می‌کند.