تأثیر قارچ‌‌‌کش کربوکسین تیرام (Carboxin Thiram) بر رابطه همزیستی قارچ‌های میکوریزا- آربسکولار با گیاه گندم

کودهای بیولوژیک علاوه بر اثرات مثبت که بر حاصلخیزی پایدار خاک دارد، از جنبه‌های اقتصادی و زیست محیطی نیز مثمرثمر واقع شده و می‌توانند به عنوان جایگزین مناسب و مطلوب برای تمامی یا حداقل بخشی از کودهای شیمیایی باشند. از مهمترین انواع کودهای بیولوژیک می­توان به قارچ­های آربوسکولار میکوریزی اشاره کرد. با توجه به گستردگی استفاده از قارچ‌کش  Carboxin Thiramبرای کنترل عوامل بیماریزای قارچی در کشت گندم و به منظور تعیین میزان تأثیر این قارچ‌کش در برقراری رابطه همزیستی گیاه گندم با گونه‌های مختلف قارچ­های میکوریز آربسکولار، این پروژه طراحی و اجراء گردید. با انجام آزمون گلخانه‌‌ای، تأثیر قارچ‌کش Carboxin Thiram در دو سطح مصرف (به میزان دو در هزار) و عدم مصرف بر همزیستی شش گونه از قارچ­های میکوریزی (Glomus clarum Glomus caledonium ، Glomus mosseae ،sp Glomus ، Glomus geosporum، Glomus versiforme) بر شاخص‌های رشد گیاه گندم رقم چمران و همچنین بر روی تعداد اسپور و درصد کلونیزاسیون ریشه گیاه با این قارچ‌ها بررسی گردید. نتایج تحقیق نشان داد که استفاده از این قارچ‌کش به صورت بذرمال تأثیر معنی‌داری در هیچ‌یک از اجزاء عملکردی گیاه در بر نداشت. تلقیح با قارچ میکوریز و استفاده از Carboxin Thiram تعداد اسپور (p<0.01) و درصد کلونیزاسیون ریشه (p<0.05) را به طور معنی‌داری افزایش داد. بیشترین تعداد اسپور تولیدی در همزیستی قارچ Glomus geosporum و در سطح استفاده از Carboxin Thiram با 37/34 اسپور به ازاء هر گرم خاک و کمترین میزان در قارچ  G.clarum با 5 اسپور در هر گرم خاک مشاهده شد. نتیجه کلی حاصل از این پژوهش حاکی از عدم تأثیر منفی بکارگیری بذور گندم حاوی قارچ‌کش  Carboxin Thiramدر برقراری رابطه همزیستی میکوریزی با گونه‌های مورد استفاده در این تحقیق می‌باشد.