تأثیر محلول‌پاشی سولفات روی و اسید بوریک در مراحل مختلف فنولوژیک بر عملکرد دانه و برخی صفات کمی دو رقم کلزا (Brassica napus L.)

به منظور بررسی تأثیر محلول­پاشی سولفات روی و اسید بوریک در مراحل مختلف فنولوژیک بر عملکرد و برخی صفات کمی دو رقم کلزا، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی با 18 تیمار و در سه تکرار در سال زراعی 85-84 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زنجان به مرحله اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایشی عبارت بودند از: محلول­پاشی سولفات روی در سه سطح (بدون محلول پاشی (Zn0)، محلول پاشی با غلظت سه در هزار (Zn1) و محلول­پاشی با غلظت شش در هزار (Zn2))، محلول­ پاشی اسید بوریک در سه سطح (بدون محلول­پاشی (B0)، محلول­پاشی با غلظت دو در هزار (B1) و محلول­پاشی با غلظت چهاردر هزار (B2)) و ارقام شامل (V1) SLM046 و رقم طلایه (V2). محلول­پاشی سولفات روی و اسید بوریک در دو مرحله (ابتدای ساقه رفتن و ابتدای گلدهی) انجام گردید. در طول دوره رشد مراقبت­های زراعی انجام و از صفات ارتفاع بوته، تعداد خورجین‌های بارور و نابارور یادداشت‌برداری شده و عملکرد دانه، وزن هزاردانه نیز تعیین گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد بین عملکرد دانه از نظر آماری تفاوت معنی‌دار وجود داشته و حداکثر محصول دانه کلزا از تیمار Zn0B1 و رقم SLM046به مقدار 4180 کیلوگرم در هکتار حاصل گردید. بنابراین، با عنایت به نقش مثبت اسید بوریک در افزایش عملکرد دانه و به کارگیری توأم سولفات روی و اسید بوریک در افزایش وزن هزاردانه و تعداد خورجین­های بارور کلزا و همچنین بالاتر بودن سطح عملکرد دانه در رقم SLM046، ‌استفاده از این رقم و محلول­پاشی همزمان اسید بوریک و سولفات روی با غلظت‌های به ترتیب دو در هزار و سه در هزار در مراحل ابتدای ساقه رفتن و ابتدای گلدهی (تیمار Zn1B1) در مناطق با آب و هوا و خاک مشابه محل مناسب می‌باشد.