تأثیر نوع کانون توجه و فراوانی بازخورد بر دانش آشکار و یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر نوع کانون توجه و فراوانی بازخورد بر دانش آشکار و یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال بود. تعداد 50 دانش‌آموز به روش نمونه‌گیری دردسترس به‌عنوان نمونة پژوهش انتخاب شدند. بعد از اجرای پیش‌آزمون، آزمودنی‌ها به روش تصادفی در پنج گروه آزمایشی (بازخورد تمرکز درونی با فراوانی 100 درصد، بازخورد تمرکز درونی با فراوانی 33 درصد، بازخورد تمرکز بیرونی با فراوانی100 درصد، بازخورد تمرکز بیرونی با فراوانی 33 درصد و کنترل) قرار گرفتند. در مرحلة اکتساب، گروه‌های آزمایشی شش دستة 10 کوششی (هر روز دو دستة 10 کوششی و درمجموع، 60 کوشش) در یک هفته و در سه جلسة آموزش انجام دادند؛ به‌طوری‌که  کانون توجه مرتبط با بازخورد (درونی یا بیرونی) را با فراوانی (33 درصد یا 100 درصد) دریافت کردند. بعد از 72 ساعت، آزمون‌های یادداری و انتقال با دسته‌های 10 کوششی و سنجش دانش آشکار آزمودنی‌ها انجام شد. دقت پرتاب با روش هاردی و پارفیت (1991) و دانش آشکار ازطریق پرسش‌نامه ارزیابی شد. براساس نتایج، تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تأثیر معنا‌دار دستة کوشش را در همة گروه‌های آزمایشی پژوهش به‌جز گروه کنترل نشان داد (0.05 > P). تفاوت معناداری بین گروه‌های پژوهش در آزمون‌های یادداری و انتقال مشاهده شد (0.05 >P ). بین نوع دانش آشکار گروه‌های تمرکز بیرونی و درونی تفاوت معنا‌داری بود (0.05 > P)؛ اما بین تعداد آن‌ها تفاوت معنا‌داری وجود نداشت (0.05< .(Pیافته‌ها نشان داد که در گروه‌های بازخورد تمرکز بیرونی، تجمع معنادار دانش آشکار بیرونی مانع از تجزیة فرایندهای خودکار می‌شود.