تاثیر شرایط آموزش مجازی بر وضعیت اسکلتی-عضلانی و فعالیت بدنی اساتید دانشگاه در دوران پاندمی کرونا

مقدمه و اهداف امروزه شیوع کووید-19 از طرف سازمان بهداشت جهانی به­عنوان پاندمی جهانی اعلام شده است. در پی پاندمی کرونا و قرنطینه خانگی، محدودیت‌هایی برای افراد خصوصا بخش آموزش کشور ایجاد شده است. در این بین، اساتید دانشگاه­ها با شرایط آموزش به­صورت مجازی و تغییر در فعالیت ­های روزمره مواجه شده­اند؛ بنابراین، هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر شرایط آموزش مجازی بر وضعیت اسکلتی-عضلانی و فعالیت بدنی اساتید دانشگاه کشور در دوران پاندمی کرونا بود. مواد و روش ­ها در تحقیق توصیفی حاضر از پرسشنامه­ های استاندارد وضعیت اسکلتی-عضلانی نوردیک و فعالیت بدنی بک استفاده شد. جامعه آماری شامل اساتید دانشگاه­های فرهنگیان سراسر کشور، با 98 مرکز بود که از این بین 260 نفر به­عنوان نمونه در تحقیق شرکت نمودند. از آزمون­های مک­نمار و t زوجی و آزمون همبستگی اسپیرمندر سطح معناداری 05/0≥P استفاده گردید. یافته ها بین شیوع عارضه اسکلتی-عضلانی در نواحی گردن، شانه، پشت و کمر قبل و حین کرونا تفاوت معنی‌دار مشاهده شد (0/05≥p). همبستگی منفی معناداری بین اختلالات گردن و مچ دست با فعالیت بدنی کاری و اختلالات مچ دست و زانو با فعالیت بدنی ورزشی و فعالیت بدنی اوقات فراغت وجود داشت (0/05≥p). بین میزان ساعات استفاده از رسانه­ های اجتماعی برای اوقات فراغت و آموزش، استفاده از لپ­تاپ و تلفن همراه و میزان خواب شبانه و روزانه قبل و حین کرونا تفاوت معناداری وجود داشت (0/05≥p). نتیجه­ گیری به نظر می‌رسد شرایط کنونی پاندمی کرونا، تغییر در سلامت اسکلتی-عضلانی و نوع فعالیت بدنی اساتید را به همراه داشته است، به‌طوری ‌که ابزار ارتباط و آموزش مجازی و زمان‌بر بودن آن، منجر به کاهش میزان فعالیت بدنی در ابعاد مختلف کاری، اوقات فراغت و ورزش، شیوع برخی اختلالات اسکلتی-عضلانی و حتی تغییر در میزان خواب اساتید گردیده است. افزایش فعالیت بدنی منظم و اتخاذ روش صحیح استفاده از ابزار سخت ­افزاری و نرم ­افزاری آموزش مجازی پیشنهاد می ­گردد.