تاثیر طول و قطر قلمه و هورمون ایندول بوتیریک اسید (IBA) بر تکثیر رویشی گونه بومی گز خزری (Tamarix androssowii)

تحقیق حاضر با هدف بهینه­سازی تکثیر رویشی گونه گز خزری، به­صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با عامل نخست شامل طول قلمه (20-10، 30-20، 40-30 سانتی­متر)، عامل دوم قطر قلمه (1-5/0، 5/1-1 و 2-5/1 سانتی­متر) در پانزده تکرار در بهمن 1396 صورت پذیرفت. همچنین به­منظور بررسی نقش هورمون ایندول بوتیریک اسید بر صفات رویشی گونه گز خزری آزمایش دیگری به­صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با عامل نخست زمان خیساندن قلمه­ها در محلول (یک و پنج دقیقه)، عامل دوم شامل غلظت هورمون (صفر، 500، 1500، 3000 ppm) در ده تکرار صورت گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین میانگین طول ریشه با مقدار 4/10 در تیمار طول قلمه 40-30 سانتی­متری و کمترین مقدار در تیمار طول قلمه 20-10 سانتی­متری با میانگین 6/7 سانتی­متری مشاهده شد. همچنین بالاترین تعداد گل تشکیل شده با میانگین 1/3 و بالاترین میزان وزن تر گیاه با مقدار 3/42 گرم مربوط به تیمار طول قلمه 40-30 سانتی­متری بود. نتایج تجزیه واریانس تیمار قطر قلمه نشان داد که بیشترین تعداد ریشه، تعداد ساقه و بالاترین میانگین طول ریشه مربوط به تیمار قطر قلمه 1-5/0 سانتی­متری بوده است. با افزایش قطر قلمه وزن تر گیاه نیز افزایش یافته است. مدت زمان قرار گرفتن قلمه­ها در محلول ایندول بوتیریک اسید تنها بر تعداد ساقه تولید شده در سطح 5 درصد معنی­دار بوده است و بر روی دیگر صفات مورد ارزیابی اثر معنی­داری نداشته است. این در حالی است که غلظت هورمون بر روی صفات اندازه­گیری شده همچون تعداد ریشه، تعداد ساقه، نسبت تعداد ساقه به ریشه و وزن تر گیاه در سطح پنج درصد اثر مثبت و معنی­داری داشته است. به­طور کلی می­توان غلظت 3000 ppm محلول IBA را بهترین حالت در میان دیگر تیمارها دانست.