تاثیر پپتیدهای ضدرگ‌زایی بربیان ژن های Caspase-3 و Caspase-9 در مدل موش Balb/c دارای سرطان پستان القا شده با رده سلولی 4T1

سرطان پستان شایع‌ ترین نوع سرطان در زنان است و ۲۵درصد تمام موارد سرطان را به ­خود اختصاص می‌دهد. در همه سرطان‌ها از جمله سرطان پستان مراحل رشد، تهاجم و متاستاز وابسته به عوامل درون سلولی متعددی است که یکی از آن­ها فرایند رگ‌ ­زایی (آنژیوژنز) می‌ باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر پپتید‌های ضد رگ ­زایی طراحی شده بر بیان ژن کاسپاز-3 و کاسپاز-9 در موش‌های Balb/c بوده است. در این تحقیق از نمونه بافت آماده موش ­های Balb/c ماده استفاده گردید که قبلاً به تومور پستان موشی مشتق از رده سلولی 4T1 مبتلا شده بودند(پس از بی­ هوشی با تزریق درون صفاقی (IP) به­ مدت 3 تا 5 هفته به پهلوی چپ آن‌ها پیوند زده شده بود). سپس استخراج TOTAL RNA از نمونه‌ های توموری تحت تیمار با پپتیدهای ضد رگ ­‌زایی در غلظت‌های1 و 10 میکروگرم بر کیلوگرم انجام گردید. سنتز cDNA جهت پایدار کردن مولکول RNA انجام شد. پرایمرها جهت انجام Real time PCR برای هر دو ژن کاسپاز-3 و 9 طراحی و سنتز شد. اختصاصیت اتصال پرایمرها به رشته الگو تایید گردید. سپس تجزیه و تحلیل آماری با نرم‌ افزار SPSS انجام گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که اختلاف معنی‌ داری بین تیمارهای هر گروه از پپتید‌های ضد رگ ­‌زایی (VEGB1,VEGB2,VEGB3) در غلظت‌های 1 و 10 میکروگرم بر کیلوگرم و میزان بیان ژن کاسپاز-3و9 وجود دارد (0/05>p). در واقع هر سه پپتید ضد آنژیوژنز می‌ تواند مسیر سیگنالینگ VEGFR را از طریق تنظیم مقادیر کاسپاز-3 و کاسپاز-9 مهار کند و منجر به افزایش آپوپتوز در تومور گردد.