تبیین شاخص‌های والدگری موفق دوره نوجوانی در نمونه هایی از خانواده های ایرانی: یک مطالعه کیفی

زمینه و هدف: برای والدگری مؤثر که حاصل آن داشتن فرزندانی شاد، سالم و مولّد است، لازم است که الگوی بومی مؤثر و مبتنی بر فرهنگ ایران طراحی گردد. پژوهش حاضر با هدف تبیین شاخص­های والدگری موفق دوره نوجوانی در نمونه­هایی خانواده­های ایرانی انجام شد. مواد و روش­ها: پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش گردآوری داده­ها کیفی، از نوع داده‌بنیاد بود. بدین منظور 13 نفر از والدین نوجوانان سالم به روش نمونه‌گیری نظری و با استفاده از مصاحبه عمیق و اکتشافی در طول یک دوره شش­ماهه موردمطالعه قرار گرفتند. داده­ها پس از جمع‌آوری، ثبت و کدگذاری، در قالب مقوله­های اصلی، دسته‌بندی شدند. در تحلیل داده­ها، کد­های اولیه شناسایی گردید و در کدگذاری محوری، مقوله­های نقش والدینی مشخص شدند. یافته­ها: تحلیل داده­های کیفی مشخص کرد که در مقوله­ نقش والدینی شاخص­های قدردانی، دلگرم­کردن، صمیمیت، ارتباط مثبت، هدایت، مسئولیت، عدالت، نظارت، کنترل و الگو بودن به‌عنوان شاخص­های نقش والدینی در والدگری موفق نقش دارند. نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر می­تواند برای والدین در جهت تربیت نوجوان سالم مثمر ثمر باشد. همچنین مشاوران و روان­شناسان خانواده می­توانند از نتایج پژوهش حاضر به‌منظور آموزش والدگری موفق به خانواده­ها استفاده نمایند. نوع مقاله: مطالعه پژوهشی.