تبیین فرسودگی تحصیلی دانش‌آموزان بر اساس خود‌دلسوزی و حس ‌‌انسجام

زمینه و هدف: فرسودگی تحصیلی به عنوان یکی از شاخص‌های مهم سلامت روانی در میان افراد در حال تحصیل به شمار می‌رود و تأثیرات منفی بر بهزیستی روان­شناختی دانش‌آموز و اطرافیان وی دارد. پژوهش حاضر با هدف تبیین فرسودگی تحصیلی دانش‌آموزان بر اساس خود‌دلسوزی و حس ‌انسجام انجام شد. روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. نمونه مورد مطالعه شامل 373 دانش­آموز شهرستان اردبیل در سال تحصیلی 96-1395 بود که به شیوه نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه فرسودگی تحصیلی (برسو و همکاران، 1997)، پرسشنامه حس ‌انسجام (آنتونوسکی، 1987) و مقیاس خود‌دلسوزی (نف، 2003) بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته‌ها: اثر ادراک‌پذیری (0/067-=β: 0/003> p)، مهربانی به خود (0/167-=β: 0/012> p)، و ذهن‌آگاهی (0/317-=β: 0/001> p) بر فرسودگی تحصیلی، مثبت و معنادار؛ و اثر انزوا (0/745=β: 0/001> p) بر فرسودگی تحصیلی منفی و معنادار بود. همچنین خود‌دلسوزی 89 درصد و حس‌ انسجام 86 درصد از واریانس نمرات فرسودگی تحصیلی دانش‌آموزان را پیش‌بینی می‌کند (0/001>P). نتیجه‌گیری: براساس نتایج این پژوهش، خود‌دلسوزی و حس‌ انسجام با فراهم‌کردن راهبردهای مقابله‌ای مؤثر هنگام رویارویی با تنیدگی‌های‌ تحصیلی و ایجاد انگیزه تحصیلی در موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان و کاهش فرسودگی تحصیلی آنها تأثیر می‌گذارد.