تجویز داخل بینی داروها در مراقبت‌های اورژانسی: یک مطالعه مرور سیستماتیک

مقدمه: امروزه استفاده از روش‌های کمتر تهاجمی در مراقبت‌های اورژانسی طرفداران زیادی پیداکرده است. تجویز دارو از طریق داخل بینی یکی از روش‌هایی است که به علت دسترسی آسان، جذب بالا و سریع دارو، قابلیت پذیرش خوب توسط بیمار و استفاده آسان در شرایط بحرانی مورد توجه قرارگرفته است. هدف: این مطالعه با هدف بررسی مطالعات انجام‌ شده در مورد تجویز داروهای داخل بینی در محیط‌های اورژانسی انجام شده است. روش: این مرور سیستماتیک با جستجو توسط کلمات کلیدی Intranasal، Nasal، pre-hospital، prehospital، Emergency Care، Emergency medical services، First Responder، Out-of-Hospital ، Emergency Medical Technician، پیش بیمارستانی، اورژانس و تجویز داخل بینی در پایگاههای داده ای معتبر شامل PubMed، Cochrane، Web Of Science، ProQuest، Scopus و Scholar Google، SID و Magiran در فاصله زمانی 2005 تا 2015 انجام ‌شده است. یافته ها: در جستجوی اولیه 134 مقاله یافته شد که پس از حذف موارد تکراری و لحاظ کردن معیارهای ورود به مطالعه نهایتاً 12 مقاله هم‌راستا با اهداف این مطالعه مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته های این مطالعه حاکی از آن است که استفاده از این روش برای تجویز داروهای فنتانیل، کتامین، نالوکسان و میدازولام در مراقبت‌های اورژانسی درون و برون از بیمارستان مؤثر بوده است. مقایسه تجویز داروهای داخل بینی با سایر روش‌های تجویز دارویی در مطالعات مختلف نشان‌دهنده اثربخشی و ایمنی برابر یا بهتری این روش است. بعلاوه در دسترس بودن مسیر داخل بینی، نداشتن نیاز به صرف ‌وقت جهت تعبیه مسیر تجویز دارو در کنترل شرایط بحرانی و شروع اثربخشی سریع‌تر داروها مؤثر است. نتیجه گیری: با توجه به استفاده ایمن و اثربخشی سریع تجویز داخل بینی داروها به ‌ویژه در مراقبت‌های پیش بیمارستانی، توصیه می شود که مطالعات مشابهی در محیط پیش بیمارستانی کشورمان طراحی و اجرا شود.