تحلیلی بر برنامه‌ریزی راهبردی در مدیریت تراکم ناشی از رانت زمین شهری(نمونه موردی شهر تهران)

رشد سریع و گسترش افقی شهرهای اغلب کشورهای جهان، اعم از توسعه‌یافته و درحال‌توسعه را با مشکلات جدی مواجه ساخته است. مسائل این پدیده نه‌تنها سیاست‌های شهرسازی را به‌طور وسیعی تحت‌الشعاع قرار داده، بلکه تبعات حاصل از آن در تشدید مسائل اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، مدیریتی و محیط زیستی جوامع نقش اساسی داشته است. این مقاله باهدف برنامه‌ریزی راهبردی در مدیریت تراکم ناشی از رانت زمین شهری در شهر تهران پرداخته شده است. روش تحقیق تحلیلی- توصیفی بوده و از تکنیک ترکیبی swot-Ahp استفاده شده است. نتایج تحقیق بیانگر آن است که عوامل کالبدی، مدیریتی و اقتصادی در جایگاه‌های متفاوتی قرار دارند. به‌طوری‌که عوامل مدیریتی با کسب امتیاز 0.346 در جایگاه نخست واقع‌شده است و نشان دهنده میزان ارجحیت آن نسبت به سایر عوامل خود می‌باشد. عوامل اقتصادی نیز با کسب امتیاز 0.338 در جایگاه دوم واقع‌شده است و در نهایت عوامل کالبدی با کسب امتیاز 0.316 در جایگاه سوم قرار دارد. همچنین نتایج نشان می‌دهد که راهبرد غالب بر منطقه موردمطالعه از نوع اقتضایی (ST) می‌باشد و دارای بیشترین حساسیت، و راهبرد تدافعی (WT) دارای کمترین حساسیت در کنترل تراکم‌های ناشی از رانت زمین در شهر تهران می‌باشد.