تحلیل بیتی از رستم و سهراب بر مبنای روایت نقّالان و شاهنامة کُردی

چکیده    داستان «رستم و سهراب» فردوسی یکی از مشهورترین داستان­های حماسی جهان است. این داستان با همة زیبایی و ارزش هنری و ادبی، از سهوهای هنری و داستانی برکنار نمانده ­است. این سهوها خواه از منابع فردوسی، خود فردوسی یا نساخان شاهنامه بوده باشد، تفاوتی ندارد. در این مقاله مشخصاً به نحوة پرسش سهراب از مادرش تهمینه، دربارة اصل و نسب خود، پرداخته شده­است. سهراب بدون مقدّمه­ و درنهایت خشم، نام پدرش را  از مادر می­پرسد و با بی­شرمی او را به قتل تهدید می­کند. در نسخ مختلف شاهنامه جواب قانع کننده­ای برای این پرسش نیامده ­است. امّا در روایت نقّالان و شاهنامة کُردی به بایستگی، دلیل اصلی این سؤال مطرح شده ­است. زور و توانایی فوق­العادة سهراب در بین هم­سالان، باعث می­شود که هم­بستری یک­شبه و نامرسوم رستم و تهمینه را بهانه کنند و او را مولودی نامشروع بخوانند، سهراب از این انتساب به خشم می‌آید و با عصبانیّت و تهدید، راز تولّد خود را از مادر جویا می­شود. کلیدواژه‌ها رستم، سهراب، فردوسی، روایت نقّالان، شاهنامة کُردی.