تحلیل جامعه‌شناختی عوامل مؤثر بر کاهش همکاری‌علمی در بین اعضای هیئت علمی دانشکده‌های علوم اجتماعی (مطالعه موردی دانشگاه‌های تهران، تربیت مدرس، علامه‌طباطبایی، شهیدبهشتی، تربیت‌معلم، الزهرا)

سؤال اساسی این طرح عبارت است از:چه عواملی بر کاهش همکاری­علمی اساتید علوم اجتماعی تأثیر دارند؟ هدف اصلی پژوهش نیز، توصیف و تبیین میزان همکاری علمی در بین اساتید علوم­اجتماعی در دانشگاه­هایمورد نظر است.برای رسیدن به هدف پژوهش، از چهارچوب نظری استفاده شده است؛ که شامل مبانی توصیفی – تبیینی همکاری علمی، نظریه بن­داوید و مرتن است. فرضیات پژوهش نیز بر مبنای پرسش آغازین، اهداف پژوهش و مبانی نظری مشتمل بر  3 فرضیه­ علی و همبستگی است. روش­ پژوهش «کمی- پیمایشی» است؛ و از تکنیک پرسشنامه برای گردآوری داده­ها استفاده شده­است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، 101 نفر از اساتید علوم­اجتماعی شش دانشگاه مورد نظر است که به شیوه نمونه­گیری احتمالی طبقه­بندی انتخاب شده­اند. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون­های آماری مختلفی نظیر رگرسیون، همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر بهره گرفته شده­است. آزمون فرضیه­های تحقیق نشان می­دهند که اخلاق­گروه علمی، میزان ارتباطات و تعاملات علمی و متغیرهای زمینه­ای مورد نظر (جنس، سن، مرتبه­علمی، وضعیت تأهل و...) بر همکاری علمی تأثیر معناداری دارند. علاوه بر این، یافته­ها نشان می­دهند که همبستگی مثبت و معنی­داری میان اخلاق گروه­­علمی و میزان ارتباطات و تعاملات وجود دارد. بر اساس تحلیل داده­ها می­توان استنتاج کرد که ضعف اخلاق گروه­علمی و ضعف تعاملات و ارتباطات باعث شده است همکاری علمی در بین اساتید  علوم اجتماعی شش دانشگاه مورد نظر پایین باشد. علاوه بر این میزان تولیدات علمی و پژوهشی اساتید مورد مطالعه بسیار کم است.