تحلیل رابطه بین تولید با سطح، تعداد دام و تعداد بهره‌بردار مرتعی (مطالعه موردی: طرحهای مرتعداری ییلاقی استان اصفهان

هدف از این تحقیق بررسی رابطه بینسطح، تعداد بهره­بردار و تعداد دام با تولید مرتع در طرح­های مرتعداری می­باشد. بدین منظور با مطالعه دقیق کتابچه طرح‌های مرتعداری ییلاقی استان اصفهان، تولید مراتع، سطح مراتع، تعداد دام مجاز در زمان ممیزی و تعداد بهره­بردار هر طرح استخراج گردید. در مرحله بعد، با بازدیدهای صحرایی تعداد دام موجود هر طرح شمارش گردید. در مرحله آخر رابطه بین سطح مرتع، تعداد بهره­بردار و تعداد دام (بصورت جداگانه و مشترک) با تولید مرتع در دو حالت (مراتع تک بهره­بردار و مراتع بیش از یک بهره­بردار) تجزیه و تحلیل شد. همچنین تولید مراتع تک بهره­بردار با مراتع بیش از یک بهره­بردار (مشاعی و شورایی) و تعداد دام مجاز با تعداد دام موجود در هر دو گروه مراتع مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد تولید با سطح مرتع رابطه معنی­دار منفی و با تعداد واحد دامی رابطه معنی­دار هر دو گروه مراتع داشته اما با تعداد بهره­بردار رابطه معنی­دار ندارد. همچنین نتایج مقایسه تولید مراتع تک بهره­بردار با مراتع بیش از یک بهره­بردار نشان از عدم ارتباط معنی­داری آنها بوده و تعداد دام مجاز با دام موجود در هر دو گروه مراتع اختلاف معنی­دار داشتند. بنابراین با توجه به نتایج این تحقیق، می­توان گفت که سطح مرتع و تعداد دام، عوامل مهم و تأثیرگذاری در تولید مرتع محسوب شده و انتخاب تعداد دام مجاز چرا کننده از مرتع با توجه به‌ سطح و توان تولیدی مرتع می­تواند یکی از گام‌های اساسی مدیریت و حفاظت از مراتع به شمار ‌رود.