تحول روابط روسیه و ناتو در دوره مدویدف و تأثیر آن بر روابط دوجانبه با جمهوری اسلامی ایران

طی دو دهه اخیر، روسیه بر مبنای راهبردهای سیاست خارجی خود، همواره گسترش ناتو به شرق را به سبب تحکیم حوزه نفوذ ناتو و غرب در منطقه، علیه منافع امنیت ملی خود تلقی کرده است. این در حالی است که مسکو در سال‌های اخیر، با وجود مخالفت با گسترش ناتو تلاش کرده منافع ملی خود را بر اساس برنامه‌های آتی این سازمان تطبیق دهد؛ به‌طوری‌که در دوره مدویدف و به‌ویژه پس از نشست لیسبون در نوامبر 2010، شاهد گسترش چشمگیر همکاری‌های کرملین با ناتو هستیم. تداوم این اوضواع، با توجه ‌به همکاری‌های تکنولوژیک و نظامی جمهوری اسلامی ایران با روسیه، در روابط مسکو تهران حائز اهمیت است