تغییرات هیستوپاتولوژیک کلیه ماهی هامور معمولی (Epinephelus coioides) تحت تاثیر بنزوآلفاپایرن و باکتری (alginolyticus Vibrio)

بنزوآلفاپایرن(BaP) از سمی­ترین ترکیبات موجود در نفت خام است که با آلودگی اکوسیستم­های آبی، موجب تضعیف سیستم ایمنی آبزیان و کاهش مقاومت آنها در برابر پاتوژن­های فرصت طلب می­شود. باکتری V. alginolyticus گونه­ای از این پاتوژن­های فرصت طلب است که در شرایط استرس­زا، موجب بیماری ویبریوزیس در موجودات مختلف می­گردد. به­منظور بررسی تغییرات هیستوپاتولوژیک ناشی از تاثیر دو استرسور BaP و باکتری                  V. alginolyticus بر کلیه ماهی هامورمعمولی، تعداد 140 قطعه از این ماهیان به­طور تصادفی در 7 تیمار قرار گرفتند و به مدت 16 روز بررسی شدند. در تیمار شاهد هیچ تزریقی انجام نشد، در تیمار کنترل حلال، فقط روغن نارگیل و در تیمار باکتری غلظت cfu/ml V. alginolyticus 107 تزریق شد. به تیمارهای 4 و 5 به ترتیب غلظت­های mg/kg BaP20 و 200 و به تیمارهای 6 و 7 به ترتیب ( mg/kg BaP20+ cfu/ml V. alginolyticus107) و (mg/kg BaP200+ cfu/ml V. alginolyticus107) تزریق شد. نمونه­برداری از بافت کلیه در روزهای 1،7،4 و 14 صورت گرفت و پس از انجام مراحل بافت­شناسی، بافت­های مذکور در زیر میکروسکوپ نوری بررسی شدند. در تیمارهای مختلف ضایعاتی نظیر تشکیل مراکز ملانوماکروفاژی، نفوذ لوکوسیتی، افزایش فضای ادراری، جداشدن غشای پایه از اپی تلیوم لوله­های کلیوی، اتساع مویرگ­های گلومرولی و خونریزی مشاهده گردید. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت بنزوآلفاپایرن وسعت و شدت ضایعات افزایش می­یابد. از طرفی بیشترین ضایعات مربوط به تیمارهای ترکیبی و به ویژهmg/kg  + BaP200باکتری در روز هفتم آزمایش بود. به طوری که نداشتن سازمان یافتگی بافتی، تجمع مراکز ملانوماکروفاژی و خونریزی شدید در این تیمارها مشاهده گردید.