جنسیت در تعاونیها

جنسیت مربوط به نظام طبیعی است و امور طبیعی ذاتاً موجب فخر یا وهن نیستند. براساس آموزه‌های دینی، جایگاه و منزلت آدمی بر پایه کرامت و تقرب او به خداوند است و میزان و معیار اصلی،‌ تقواست نه جنسیت یا هر عامل دیگر. خداوند متعال در قرآن می‌فرماید: «ای مردم! ما شما را از مردی و زنی آفریدیم و شما را تیره‌ها و قبیله قرار دادیم تا یکدیگررا بشناسید(اینها ملاک امتیاز نیست)؛ گرامی‌ترین شما نزد خداوند باتقواترین شماست؛ خداوند دانا و آگاه است.» (سوره الحجرات آیه 13). مسئله جنسیت و حقوق مترتب بر آن از ابتدای خلقت انسان محل مناقشه بوده است و در طول تاریخ گاهی مردان وگاهی نیز زنان دارای حق برتر در خانواده و جامعه بوده‌اند؛ اما پس از انقلاب صنعتی و تحولات ناشی از آن، شاهد حضور گستردة زنان در عرصه‌های مختلف اجتماعی و اقتصادی و ایجاد فرصتهای برابر برای مردان و زنان – که یکی از شاخصهای توسعه هر جامعه محسوب می شود- بوده‌ایم. نهضت تعاون نیز با تأکید بر ارزشهایی مثل خودیاری[1]، مسئولیت فردی[2]، مردمسالاری، برابری[3]، تساوی حقوق[4]و همچنین اصل «هر عضو، یک رأی»، منزلت زنان و مردان را یکسان در نظر می‌گیرد. خانم‌آن‌بریت‌نی‌پیرد،آموزشیار‌تعاون وکارشناس مسئله جنسیت درسازمان‌ بین‌المللی ‌کار(ILO)، در این مقاله به محدودیتهای زنان در کشورهای در حال توسعه و نقشی که تعاونیها می‌توانند در زمینة توانمندسازی آنها داشته باشند، اشاره می‌کند. مقاله حاضر با عنوان «Gender Issues in Cooperatives» در سایت سازمان بین الملی کار موجود است[5]. [1]. self - help [2]. self-responsibility [3].equality [4]. equity [5]. www. Ilo. org