حافظه کاری شاخصی مؤثر در خطرپذیری کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی

سابقه و هدف: تصمیم‌گیری ­پرخطر یکی از نقص‌های محوری در اختلال نارسایی‌توجه/بیش­ فعالی‌ است. عوامل متعددی برای نقص در تصمیم‌گیری افراد مبتلا به این اختلال وجود دارد که از جمله آنها نقص در عملکرد‌های اجرایی از جمله حافظه‌ کاری است. هدف از مطالعه حاضر نشان دادن رابطه بین حافظه­ کاری و تصمیم ­گیری پرخطر در کودکان مبتلا به اختلال نارسایی‌توجه/بیش­ فعالی‌ است. مواد و روش ­ها: در مطالعه مقطعی حاضر، نمونه­ گیری به شیوه در دسترس و شامل 45 نفر (19 دختر و 26 پسر) از کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش­ فعالی بود که از طرف روانپزشکان ارجاع داده ‌شده بودند. کودکانی که طبق تشخیص روانپزشکان اختلالات همراه داشتند از مطالعه کنار گذاشته شدند. عملکرد حافظه­ کاری با استفاده از تکلیف چند محرک پیشین (ان بک) و تصمیم­ گیری پرخطر با آزمون خطرپذیری بادکنکی (بارت) در کلینیک توانبخشی شناختی دانشگاه شهید بهشتی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: سه زیرمتغیر آزمون خطرپذیری همبستگی معنی­دار با نمره دقت حافظه ­کاری داشتند (P<0/01) و نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که می ­توان با در دست داشتن نمره دقت حافظه ­کاری، نمره تنظیم‌شده آزمون خطرپذیری که اصلی­ ترین نمره این آزمون است پیش­بینی کرد (P<0/01). نتیجه­ گیری: با کاهش ظرفیت حافظه ­کاری، خطرپذیری آزمودنی­ ها افزایش پیدا می­ کند و می ­توان با کمک نمره دقت حافظه ­کاری، خطرپذیری را در این کودکان پیش­بینی کرد. به ­عبارت دیگر، پس از بالا بردن ظرفیت حافظه ­کاری، خطرپذیری در این کودکان کاهش می ­یابد.