حقوق بین‌الملل در برابر روابط بین‌الملل؛ بررسی میان‌رشته‌ای مفهوم اعتبار

لزوم ایجاد ارتباط میان دو رشته روابط بین‌الملل و حقوق بین‌الملل سالهاست که در نظام آموزشی ایران مغفول مانده است و علیرغم تشابهات فراوان و همکاری‌های متعددی که دانشمندان این دو حوزه می‌توانند با یکدیگر داشته باشند، عمال تا قبل از روی کار آمدن دولت یازدهم حتی امکان حضور دانشجویان حقوق بین‌الملل در دوره‌های تحصیالت تکمیلی روابط بین‌الملل و بالعکس فراهم نبود. اما آیا اساسا در عصر کنونی امکان شناخت مناسب پدیده‌های بین‌المللی با اتخاذ رویکردهای تک‌رشته‌ای، متصلب و جزمی ممکن است؟ این مقاله در تلاش برای پاسخ دادن به سؤال فوق و به منظور به تصویر کشیدن یکی از وجوه پیچیده تعامل متقابل حقوق بین‌الملل و روابط بین‌الملل، به کنکاش در حوزه خطیر معاهدات امنیتی بین‌المللی پرداخته و ضمن معرفی مفهوم اعتبارسازی، به طور خاص تلاش می‌کند تا تفاوت زاویه دید و ظرفیت همکاری ممکن الحصول بین پژوهشگران حوزه حقوق بین الملل و روابط بین الملل را مورد بررسی قرار بدهد. این نوشتار ضمن اینکه نخستین اثر به زبان فارسی برای معرفی مفهوم اعتبارسازی به جامعه محققان علم سیاست و حقوق بین الملل محسوب می شود، در صدد است تا با استفاده از روش شناسی تطبیقی و گزینش یک نمونه مطالعاتی ملی، برای نخستین بار چرایی و نحوه سرریز اعتبار دولتها، از حوزه بین الملل به حوزه حقوق بین الملل را نیز اثبات کند.