دکترین بازدارندگی رژیم اشغالگر قدس

با ورود به قرن بیست و یکم ، دولت ، ملت ، یا نظامهای ملی با وجود به چالش کشیده شدن نقش امنیت ملی  در نظام بین المللی ، هنوز هم مهمترین بازیگران این عرصه هستند و رویدادهای مهم جهان را نظام های ملی رقم می زند و به رغم ایجاد و گسترش نهادها و سازمانهای غیر دولتی در سطح ملی ، منطقه ای و خصوصاً     بین المللی و تقویت نفوذ و قدرت آنان ، هنوز میان قدرت و نفوذ چنین سازمانهایی ، با وجود قدرت و نفوذ دولت ، فاصله قابل توجهی وجود دارد .[1] اگرچه در حال حاضر ، با توجه به انقلاب اطلاعاتی و ارتباطی ، آشنایی با پدیده ها و مسائل مختلف از جمله مسائل مرتبط با امنیت (ملّی و بین المللی) نسبت به گذشته آسانتر شده است ؛ اما شناخت دقیق که مستلزم تصمیم گیری صحیح و بموقع بوده و ضرورت اجتناب ناپذیر دولت ها و کشورها در جهان کنونی است ، مشکل تر و پیچیده تر شده است . در این خصوص شناخت دولتها و کشورها و آشنایی مستمر با اهداف ، سیاستها و برنامه های آنان به همراه توانمندی ها و آسیب پذیری هایشان ، از ابزار ضروری تصمیم گیری و تبیین برنامه های آتی هر کشور نسبت به دیگر کشورها یا مناطق مختلف جهان است . [1] . عبداللهی اسماعیل ، مهدی زیبایی ، برآورد استراتژیک رژیم اشغالگر قدس ، موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین المللی ابرار معاصر ایران تهران ، 1381 ص 1