رابطه بین دلبستگی به خدا با بهزیستی روان‌شناختی و نقش واسطه‌ای احساس شرم و گناه

زمینه و هدف: بهزیستی نوعی احساس مثبت و رضایت‌مندی عمومی‌از خود و دیگران در حوزه‌های مختلف می‌باشد که داشتن بهزیستی بالا می‌تواند منجر به پویاتر شدن جامعه گردد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین دلبستگی به خدا  و بهزیستی روان‌شناختی به واسطه احساس شرم و گناه بود.   روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی و همبستگی است که به شکل معادلات ساختاری انجام گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه‌ی دانشجویان دانشگاه یاسوج که در سال تحصیلی 96_95 مشغول به تحصیل بودند که از میان آنها 284 دانشجو (120 پسر و164 دختر) دانشکده‌های  یاسوج به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب و به پرسشنامه‌های دلبستگی به خدا(ATGI) کریک پاتریک، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی(QEWB) آلن واترمن و پرسشنامه احساس شرم و گناه(GASP) پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند.   یافته‌ها: مدل اندازه‌گیری نشان داد که متغیرهای آشکار(توجه به خدا، اعتماد به خدا، توکل به خدا، ارتباط با خدا، به خوبی متغیرهای نهان (دلبستگی به خدا و احساس شرم و گناه)را اندازه گیری می‌کند و مدل اندازه گیری نیز از برازش مطلوبی برخوردار است. هم‌چنین نتایج مدل ساختاری نیز نشان داد که بهزیستی روان‌شناختی تحت تأثیر دلبستگی به خدا و احساس شرم و گناه قرار دارد. بدین صورت که دلبستگی به خدا  به طور مستقیم  با ضریب بر بهزیستی اثر دارد و با ضریب55 درصد بر احساس شرم و گناه نیز اثر دارد. هم‌چنین احساس شرم و گناه به صورت منفی بر  بهزیستی روان‌شناختی با ضریب 70 درصد اثر دارد و احساس شرم و گناه توانسته نقش واسطه‌ای ایفا کند.   نتیجه‌گیری: این یافته‌ها ما را نسبت به عوامل دلبستگی به خدا و احساس گناه و شرم که بر بهزیستی اثر می‌گذارد، آگاه می‌نماید و دلبستگی به خدا می‌تواند منجر به افزایش بهزیستی روانشناختی گردد.