رابطه سبک رهبری خدمتگزار مربیان با اعتماد به مربی و عملکرد تیم‌های ورزشی دانشگاهی

هدف از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط بین سبک رهبری خدمتگزار مربیان با اعتماد به مربی و عملکرد ورزشی ادراک شده دانشجویان ورزشکار بود. این پژوهش توصیفی و طرح آن از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری آن را کلیه ورزشکاران رشته‌های تیمی پسران و دختران (300 نفر) شرکت­کننده در مسابقات منطقه 3 دانشگاهی (1392) تشکیل دادند و 220 پرسشنامه برگشت داده شد و به عنوان نمونه مورد تحلیل قرار گرفت. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه سبک رهبری خدمتگزار (هامرمایستر و همکاران، 2008)، اعتماد به مربی (ژانگ، 2004) و عملکرد ورزشی ادراک شده تیم (گلن، 2003) استفاده گردید. برای تعیین روایی محتوایی این پرسشنامه‌ها از نظرات 10 تن از اساتید صاحب نظر در این زمینه کمک گرفته ‌شد. پایایی آن‌ها نیز با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 94/0، 86/0 و 93/0 محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که از بین زیرمقیاس‌های رهبری خدمتگزار، زیرمقیاس خدمت‌رسانی تأثیر مستقیم، مثبت و معناداری بر اعتماد به مربی و عملکرد ورزشی داشت. ضریب تعیین متغیرهای درون‌زا نشان داد که به ترتیب 74% و 23% از واریانس متغیرهای اعتماد به مربی و عملکرد ورزشی توسط متغیرهای برون‌زا قابل تبیین است. در نهایت، کلیه شاخص‌های مدل برازش مطلوب داشتند. نتایج تحقیق نشان داد ورزشکاران با مربیان دارای سبک رهبری خدمتگزار، سطوح بالاتری از اعتماد را نسبت به مربی نشان می‌دهند. همچنین این سبک رهبری می‌تواند موجب بهبود عملکرد ورزشکاران شود.