رابطه ویژگی‌های شخصیتی و اهمال‌کاری سازمانی در کارکنان بیمارستان

هدف از پژوهش حاضر مطالعه رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی و اهمال‌کاری سازمانی در بین کارکنان شاغل در بیمارستان بود. نمونه شامل 100 نفر بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس از بخش‌های مختلف درمانی و اداری بیمارستان شهید باهنر تهران انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های پرسشنامه 16 عاملی شخصیت کتل و اهمال‌کاری سازمانی بود. نتایج حاکی از آن است که عامل‌های N، Q2 و Q4 (01/0>p) از ویژگی‌های شخصیتی با خرده‌مقیاس ناکارآمدی از اهمال‌کاری، عامل‌های N و Q4 (01/0>p) با خرده‌مقیاس‌های بیزاری از تکلیف و تشویش ذهنی و عامل Q1 (05/0>p) با خرده‌مقیاس تشویش ذهنی همبستگی مثبت معنی‌دار دارند. همچنین یافته‌های تحلیل آماری رگرسیون نشان می‌دهد عامل‌های N، Q2 و Q3 برای خرده‌مقیاس ناکارآمدی و عامل‌های N، Q1، Q2 و Q4 برای خرده‌مقیاس تشویش ذهنی و عوامل N و Q4 برای خرده‌مقیاس بیزاری از تکلیف (05/0>p) پیش‌بینی‌کننده مناسبی هستند.