رتینوپاتی دیابتی: مکانیسم ایجاد و راهکارهای درمانی

مقدمه: امروزه دیابت به دلیل ایجاد عوارض و مشکلات عروقی، از جمله رتینوپاتی، نفروپاتی، نوروپاتی و مشکلات قلبی و عروقی به عنوان یک پاتولوژی جهانی توجه زیادی را به خود معطوف کرده است. رتینوپاتی دیابتی یکی از دلایل عمده‌ی نابینایی در بزرگسالان جهان محسوب می‌شود. براساس آمار سازمان بهداشت جهانی شیوع این بیماری رو به افزایش است و مبتلایان به این بیماری تا سال 2030 دو برابر خواهند شد. رتینوپاتی دیابتی به دو نوع تکثیری و غیرتکثیری تقسیم می‌شود، و 50-20 درصد افراد مبتلا به دیابت در درازمدت به این عارضه مبتلا می‌شوند که اغلب از نوع تکثیری است. در این اختلال، به دلیل فعال شدن مسیرهای بیوشیمیایی وابسته به هیپرگلیسمی و در نهایت افزایش فاکتورهای استرس اکسیداتیو، التهاب و آسیب عصبی، نقص در مویرگ‌های شبکیه چشم ایجاد می‌شود که موجب کاهش بینایی و در نهایت نابینایی خواهد شد. در رتینوپاتی دیابتی و با تولید رو به افزایش رادیکال‌های آزاد و گونه‌های فعال اکسیژن، و هم‌چنین نقص در سیستم دفاع آنتی‌اکسیدانی همراه است و بنابراین فلاونوئیدهای موجود در منابع گیاهی، به عنوان آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی، می‌توانند در کاهش آسیب‌های ناشی از استرس اکسیداتیو در این بیماری موثر باشند. بر این اساس استفاده از گیاهان دارویی و جداسازی اجزای موثر و فعال این گیاهان از حیطه‌های مورد توجه در درمان بیماری‌هایی همچون دیابت و کاهش عوارض همراه آن می‌باشد. نتایج این تحقیقات می‌تواند راهی نوین در طراحی داروهای جدید با عوارض جانبی کمتر بگشاید.