سنجش میزان احساس امنیت و آسایش گردشگران داخلی (مطالعۀ موردی شهر ساحلی بندر گناوه)

انسان‌هابرایگذراندنفراغتوتفریحخودوبرایبرآوردننیازهایروحیوفردینیازبهمحیطیدارندکهشرایطآرامش وآسایشرابرایآن‌هافراهمکند.دراینزمینه،امنیتبسیارحائزاهمیتاست. هدف پژوهشحاضر، سنجش میزان احساس امنیت و آسایش گردشگران داخلی شهر ساحلی گناوه است. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلیمبتنی­بر شیوۀ پیمایشی است. جامعۀآماری منطقۀ موردمطالعه، شامل گردشگران داخلی که در تابستان 1395 به شهرستان گناوه سفر کردند و به مدت یک هفته در این شهر اقامت داشتند که محققان طی این مدت توانستند 228 پرسش‌نامه جمع‌آوری کنند. پایایی داده‌های مورد استفاده به‌وسیلۀ آزمون کرونباخ 745/0 محاسبه شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون و اسپیرمن، تی تک نمونه‌ای و رگرسیون گام‌به‌گام استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد، بین تحصیلات گردشگران و احساس امنیت آن‌ها رابطۀ مستقیم و معناداری وجود دارد؛ به‌طوری­که هرچه سطح تحصیلات آن‌ها افزایش پیدا می‌کند احساس امنیت آن‌ها نیز افزایش پیدا می‌کند، اما سطح درآمدی آن‌ها با احساس امنیت آن‌ها رابطۀ مستقیم و معناداری نداشته است. نتایج آزمون T نشان می‌دهد که رضایت گردشگران از امکانات و خدمات منطقۀ مورد مطالعه (در سطح خطای 05/0) وضعیتی پایین‌تر از حد مطلوب داشته‌اند. نتایج حاصل از رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد، شاخص امکانات پذیرایی با بتای 231/0 بیشترین تأثیر، شاخص امکانات اقامتگاهی با ضریب بتای 191/0 کمترین تأثیر را بر امنیت و آسایش گردشگران شهر گناوه گذاشته است. از این‌رو، برنامه‌ریزی در همۀ شاخص‌ها برای تأمین آسایش و امنیت گردشگران منطقه لازم است. در این زمینه، مسئولان و مدیران شهر ساحلی گناوه باید اقدامات لازم را در جهت بهبود گردشگری و کمک به توسعۀ منطقه مدنظر قرار دهند.