سنجش نگرش روستاییان نسبت به تحقق گردشگری روستایی جامعه محور (مورد مطالعه: دهستان گوراب‌پس، شهرستان فومن، استان گیلان)

یکی از راهبردهایی که امروزه در بسیاری از کشورهای جهان به‌منظور رشد و توسعه مناطق روستایی به آن توجه می‌شود، توسعه و گسترش گردشگری در این نواحی است. در این میان گردشگری جامعه‌محور از دهه 1970 مطرح گردید که متضمن سطح بالای مشارکت جوامع با توجه به پایداری در فرآیند توسعه و برنامه‌ریزی گردشگری است. گردشگری جامعه‌محور در جستجوی ایجاد منافع اقتصادی برای جامعه‌ی محلی، حفاظت از منابع طبیعی و فرهنگ محلی، بهبود کیفیت‌زندگی و توانمندسازی جامعه محلی به‌منظور رفع نیازهای نسل‌های حال و آینده است. در این مقاله دهستان گوراب‌پس در استان گیلان با توجه به رونق و توسعه گردشگری در این منطقه انتخاب گردیده است تا اثرات گردشگری بر جامعه محلی مورد سنجش قرار گرفته و مشخص شود که تا چه حد توسعه‌ی گردشگری و اثرات آن منجر به افزایش مشارکت جامعه‌ی محلی در فعالیت‌های گردشگری شده است. روش تحقیق به‌صورت توصیفی – تحلیلی و ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسش‌نامه بوده و تعداد این پرسشنامه‌ها از طریق فرمول کوکران 314 نفر تعیین گردید. تحلیل نتایج با استفاده از آزمون تحلیل‌عاملی نشان می‌دهد که در بین عوامل گردشگری روستایی جامعه‌محور، عامل اقتصادی با 137/19 و جامعه‌ی محلی و حفظ منابع با 283/16 بهترین وضعیت و عامل مشارکت با 786/9 بدترین وضعیت را داشته است.