سنجش کاربست ابزارهای انسجام واژگانی در کتاب‏های فارسی متوسطه‏ ی اول

در پژوهش حاضر، محتوای کتاب­های درسی فارسی متوسطه­ی دوره­ی اولِ (هفتم، هشتم و نهم) سال تحصیلی 96 – 97، از منظر کاربرد ابزارهای انسجام واژگانی و در چارچوب نقش­گرایی هلیدی و حسن (1976) مورد واکاوی قرار گرفتند. پژوهش به شیوه­ی تحلیل محتوا و به صورت توصیفی انجام گرفت و محتوای آن شامل سه کتاب عنوان شده در فوق بود که از هریک، سه فصل به شیوه­ی تصادفی انتخاب شدند. مواردی که از نظر هلیدی و حسن ابزارهای انسجام واژگانی محسوب می‌شوند در هرسه کتاب استخراج و بسامدگیری شد.در سه کتاب درسی استخراج گردیده و بسامدگیری شد. درصد وقوع هریک از ابزار نیز بدست آمد. پس از بررسی داده­ها مشخص شد، کتاب فارسی هفتم با 158 مورد از ابزار انسجام، کتاب فارسی هشتم با 125 مورد و فارسی نهم با 120 مورد، در بکارگیری ابزار انسجام واژگانی به ترتیب در رتبه­های اول تا سوم قرار دارند. در کتاب فارسی پایه­ی هفتم، باهم­آیی بیشترین ابزار انسجام بکاررفته و تضاد، کم­ترین ابزار استفاده شده بود. در فارسی هشتم، باهم­آیی و هم­معنایی به ترتیب بیشترین و کم­ترین ابزار انسجام واژگانی بکار رفته دراین کتاب و در فارسی نهم نیز، شمول معنایی بیشترین و باهم­آیی کم­ترین ابزار بکار رفته بودند. در راستای تحلیل دقیق­تر آماری و یافتن معناداری در توزیع ابزارهای انسجام واژگانی در هریک از کتاب­ها، از آزمون مجذور کای استفاده گردید. بر اساس نتایج به دست آمده در سطح p