شأن بیماران مبتلا به نارسایی قلبی در مراجعین به بیمارستان های زنجان

مقدمه: نارسائی قلبی یک مشکل عمده رو به رشد است که باعث کاهش ظرفیت‌های عملکردی بیماران و اختلال در زندگی اجتماعی افراد می‌گردد و در کاهش حس ارزشمندی در آنان حائز اهمیت می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین شأن بیماران مبتلا به نارسایی قلبی و ابعاد مختلف آن در مراجعین به بیمارستان های زنجان در سال 1392 صورت گرفته است. مواد و روش‌ها: در پژوهش توصیفی - همبستگی حاضر تعداد 132 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی مراجعه کننده به بخش قلب بیمارستان های زنجان به صورت نمونه‏گیری در دسترس و بر اساس مشخصات مورد نظر پژوهش انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناسی، همچنین "پرسشنامه شأن ذاتی" (Inherent Dignity Questionnaire) (ICQ) و "پرسشنامه شأن اجتماعی" (Social Dignity Questionnaire) (SDQ) بود. در مطالعه حاضر به روایی و پایایی ابزارها در مطالعات قبلی اکتفا شد. تحلیل داده ها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه 19 انجام شد. یافته ها: میانگین نمره شأن ذاتی 2/5±5/0، میانگین نمره شأن اجتماعی 5/4±4/0 و میانگین نمره کل شأن (شأن ذاتی + شأن اجتماعی) 9/4±4/0 محاسبه گردید. نتایج همبستگی معنی‌دار آماری (P<0/05) بین نمرات شأن ذاتی و شأن اجتماعی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی نشان داد. نتیجه‌گیری: افزایش ارتباطات و حمایت‌های خانواده و جامعه به بیماران، باعث ارتقاء شأن ذاتی و شأن اجتماعی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی می‌گردد. لذا بکارگیری راهکارهای مختلف جهت حفظ و بهبود شأن بیماران مخصوصا شأن ذاتی آنان در جامعه و رفع مشکلات اقتصادی آنان توصیه می‌شود.