شناسایی و وزندهی شاخص‌های ارزیابی روش‌های آینده‌پژوهی در حوزه دفاعی با رویکرد ترکیبی دلفی فازی و تحلیل سلسله مراتبی فازی

جهان معاصر سرشار از رویدادهای غیرمنتظره و عدم قطعیت­هاست. آینده‌پژوهی رویکردی است که می‌تواند ضمن رفع ابهام، امکان ایجاد شناخت بیشتر از آینده را فراهم نماید. محققین در سال‌های اخیر روش‌های متنوعی را برای آینده‌پژوهی ارائه نموده‌اند که انتخاب روش مناسب با توجه با حوزه کاربرد و شاخص‌های تأثیرگذار، تصمیمی چالشی و پیچیده خواهد بود. به‌ویژه در حوزه دفاعی با توجه به پویایی و چابکی محیط، شرایط مبهم و نامطمئن، عدم قطعیت، گستردگی متغیرهای تأثیرگذار و تنوع مأموریت‌های واگذاری، انتخاب روش آینده‌پژوهی از اهمیت و پیچیدگی بیشتری برخوردار خواهد بود. در این میان شناسایی و اولویت‌بندی شاخص‌های تأثیرگذار در این انتخاب می­تواند کارشناسان و خبرگان این حوزه را در اتخاذ تصمیمی مطلوب و ارتقای عملکرد سازمانی یاری رساند. برای این منظور در این تحقیق از دو روش دلفی فازی (Fuzzy Delphi) و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی (Fuzzy AHP) استفاده‌ می­شود. کاربست منطق فازی در کنار روش­های خبره محور (دلفی و تحلیل سلسله مراتبی) ضمن امکان اجماع نظرات خبرگان به شکلی علمی و معتبر، عدم قطعیت موجود در قضاوت‌های انسانی را نیز در نظر می­گیرد. تحقیق حاضر از منظر هدف در گروه تحقیقات کاربردی و از منظر روش در گروه تحقیقات توصیفی پیمایشی قرار دارد که با رویکردی آمیخته (کیفی و کمی) تحلیل گردیده است. در پایان 12 شاخص تأثیرگذار در ارزیابی روش‌های آینده‌پژوهی حوزه دفاعی شناسایی، وزندهی و اولویت‌بندی گردیدند.