شیوه های مواجهه با تعارض در بین والدین دانش آموزان دارای رفتار بهنجار و نابهنجار روان شناختی

    هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای انواع تدابیر والدین دانش آموزان دارای رفتار  بهنجار و نابهنجار روان­شناختی درمواجهه با تعارضات بود. این مطالعه از نوع توصیفی بوده و جامعه آماری آن را کلیه دانش­آموزان دختر و پسر دوره دوم متوسطه دارای رفتار بهنجار و نابهنجار روان‌شناختی دبیرستان‌های شهر تهران و والدین آن‌ها تشکیل می­دادند. نمونه مورد مطالعه شامل 538 (278 دختر و 260 پسر) دانش‌آموز دارای رفتار بهنجار و 112 (72 دختر و 40 پسر) دانش‌آموز دارای رفتار نابهنجار از این جامعه بود که با نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس تجدیدنظرشده تدابیر تعارض و فهرست تجدیدنظرشده علائم روان­شناختی بودند. یافته­های پژوهش نشان داد که در هنگام بروز تعارض‌های خانوادگی، والدین نوجوانان بهنجار (نسبت به والدین نوجوانان نابهنجار) بیشتر از تدابیر سازنده مبتنی بر استدلال استفاده می‌کنند. هم‌چنین والدین نوجوانان بهنجار (نسبت به والدین نوجوانان نابهنجار) هنگام بروز تعارض‌های خانوادگی، از تدابیر غیرسازنده مبتنی بر پرخاشگری کلامی و خشونت بدنی کمتر استفاده می‌کنند؛ بنابراین، به نظر می­رسد که احتمالاً رفتار فرزندان آن دسته از والدینی که تدابیر مناسبتری در زمان بروز مشکلات اتخاذ می­کنند، سالم­تر و بهنجارتر باشد.