عملکرد گروه بیماران اسکیزوفرنیک دارای علایم مثبت و منفی در آزمون نوروسایکولوژیک بندرگشتالت و همبستگی آن با عملکرد در آزمون دسته‌بندی کارت ویسکانسین (WCST)

این پژوهش با هدف ارزیابی عملکرد گروه بیماران اسکیزوفرنیک دارای علایم مثبت و منفی در آزمون بندرگشتالت و همبستگی بین نمرات آن با عملکرد در ویسکانسین انجام شد. برای این منظور 32 نفر از بیماران بستری در بیمارستان رازی تبریز که توسط روان‌شناس و روان‌پزشک بیمارستان براساس ملاک‌های تشخیصی DSM-VI-TR تشخیص اسکیزوفرن یافته‌بودند انتخاب شدند. مقیاس­های اندازه­گیری علایم منفی (SANS) و علایم مثبت (SAPS) اجرا شدند و از کل این نمونه پژوهشی 14 نفر دارای علایم منفی و 18 نفر دارای علایم مثبت بودند. آزمون‌های بندر و ویسکانسین بر روی آزمودنی‌ها اجرا و به ترتیب نتایج آزمون بندر براساس 15 ملاک هین و آزمون ویسکانسین بر اساس 5 ملاک نمره‌گذاری شدند. براساس نمرات به‌دست آمده، میانگین هر یک از ملاک‌ها برای هر یک از گروه‌ها محاسبه شد. این نتایج نشان دادند که چهار خطای رایج برای بیماران اسکیزوفرنیک دارای علایم مثبت به ترتیب درجاماندگی، تحریف، چرخش و همپوشی و برای بیماران اسکیزوفرنیک دارای علایم منفی درجاماندگی، چرخش، تحریف و جداسازی بودند. نتایج حاصل از آزمون t مقایسه میانگین‌ها برای گروه‌های مستقل نشان دادند که تنها در دو ملاک چرخش (005/0>p) و کوتاه‌سازی (05/0>p) بین دو گروه تفاوت معنی‌داری وجود دارد. به عبارت دیگر، گروه بیماران اسکیزوفرنیک دارای علایم منفی خطاهای بیشتری در این دو ملاک داشتند. هم چنین نتایج آزمون معنی‌داری همبستگی بین نمرات بندر و ویسکانسین نشان دادند که فقط همبستگی مقیاس‌های درجاماندگی در بندر و مجموع درجاماندگی در ویسکانسین (05/0>p) و همبستگی مقیاس‌های عینی‌کردن در بندر و مدت زمان لازم برای رسیدن به اولین قاعده در ویسکانسین (01/0>p) معنی‌دار بودند.