فراتحلیل شیوع لپتوسپیروزیس و سرووار‌‌های آن در جمعیت دامی ایران

زمینۀ مطالعه:لپتوسپیروز یک بیماری مشترک با گسترش جهانی است که از دو جهت، یکی نگرانی‌‌‌های بهداشتی در جوامع انسانی و دیگری خسارات اقتصادی به علت ایجاد سقط و مرده‌‌زایی، تولد گوساله‌‌های ضعیف، سندروم کاهش شیر و ورم پستان و مرگ در جمعیت‌‌های دامی دارای اهمیت فراوانی است. میزان شیوع یک عفونت در سطح گله، موضوع کلیدی‌ است که تعیین می‌‌کند وضعیت عفونت باید مهم در نظر گرفته شود و چه تصمیمات و سیاست‌‌‌هایی باید در این رابطه گرفته شود و به اجرا در‌آید. هدف:هدف از انجام این مطالعه فراتحلیل (متا‌آنالیز) میزان شیوع لپتوسپیروز و سرووار‌‌های آن در جمعیت دامی کشور است. روش‌کار: این پژوهش، با جستجوی مقالات مربوط به سال‌‌های 1376 تا 1396 با استفاده از واژه‌‌‌های ایران، لپتوسپیرا، گاو، گوسفند، بز، گاومیش و شتر و ترکیبی از آن‌ها در پایگاه‌‌های دادهMagiran ،SID ، Irandoc، Pub Med و Google Scholar انجام گرفت. در این بررسی 39 مقاله با کیفیت پذیرفته شدند. جهت انجام تحلیل‌‌های آماری، مقادیر شیوع وارد نرم‌‌افزار Comprehensive Meta-Analysis (CMA) شدند. نتایج: شیوع ظاهری لپتوسپیروزیس در جمعیت به ظاهر سالم نشخوارکنند‌گان 5/21 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 8/8-25/17) بود و سرووار‌های گریپوتیفوزا، پومونا و کانیکولا بیشترین شیوع را داشتند. نتیجه‌گیری نهایی: با توجه به شیوع بالای سرووار پومونا در مطالعات چند سال گذشته در ایران، استفاده از این سرووار در واکسن‌‌های تولید ‌شده در داخل کشور، اعمال روش‌‌های پیشگیرانه برای کنترل عفونت در سگ‌‌های گله و دریافت سهمی از بودجه نظام سلامت، می‌‌تواند به کنترل هرچه بهتر بیماری لپتوسپیروز بیانجامد.