فهم ماهیت جامعه ایرانی براساس الگوی گذران اوقات فراغت نسل جوان

مدرنیته[1]، مفهومی است که تاکنون از زوایای متعددی بررسی شده است. شاید یکی از معتبرترین نظریات در این حوزه، نظریه گیدنز باشد. گیدنز، اصالتاً مدرنیته را یک جریان فرهنگی می­داند که وارد مرحله جدیدی شده و مؤلفه­های عینی خاص خود را در همه ساحت­های زندگی اجتماعی دارد. بررسی نظرات گیدنز حاکی از آن است که گیدنز، اصلی­ترین ساحت تبلور مدرنیته را اوقات فراغت[2] می­داند. یعنی زمانی که افراد به گونه­ای بازتابانه[3] سبک زندگی و هویتی خاص خود را شکل می­دهند. این مقاله، به بررسی انضمامی[4] این سؤال می­پردازد که براساس نوع گذران اوقات فراغت جوانان، به عنوان یکی از اقشار جامعه، مدرنیته به عنوان یک ویژگی فرهنگی، تا چه حد در جامعه ما نهادینه[5] شده است. یافته­های تجربی ما، که براساس پژوهشی کیفی بر روی 30 نفر از جوانان 20 تا 30 سال شهر تهران به دست آمد، نشان داد ترجیحات و گرایش‌های مدرن در بین جوانان شهر تهران در حال شکل­گیری و تثبیت است، اما در همان حال بسترهای مادی و بایسته­های اقتصادی تحقق عینی این خواسته­ها و تمایلات در جامعه وجود ندارد. [1].  Modernity [2]. Leisure time [3]. Reflexive [4]. Concrete [5]. Constitutionalize