مدلسازی عوامل مؤثر بر فعالیت بدنی (مطالعه موردی: مراجعه کنندگان به پارک ها)

هدف اصلی پژوهش، مدلسازی عوامل مؤثر بر فعالیت بدنی افراد در پارک ها بود. روش تحقیق از نوع پیمایشی و به لحاظ هدف کاربردی بود. نمونه آماری پژوهش شامل 370 نفر از افراد مراجعه کننده به پارک های سطح شهر اهواز جهت انجام فعالیت بدنی، بود. ابزاراندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته بود که در سه بخش وضعیت محل زندگی، ساختار پارک ها و عوامل روانی-اجتماعی تنظیم شد که پس از تأیید روایی محتوا و سازه آن از طریق تحلیل عاملی در اختیار جامعه آماری قرار گرفت. داده ها نیزبا استفاده از مدل معادلات ساختاری در محیط نرم افزار PLS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که وضعیت محل زندگی، ساختار پارک ها و عوامل روانی-اجتماعی بر فعالیت بدنی شهروندان اهوازی تأثیر مثبت و معناداری دارد و ساختار پارک ها و عوامل روانی-اجتماعی، اثری تعدیل کننده بر فعالیت بدنی افراد می گذارد. بنابراین در شرایطی که امکان تغییر محل زندگی افراد و شاخص های مرتبط با آن مانند همجواری و نوع دسترسی وجود نداشته باشد، در وهله اول با تجهیز و افزایش کیفیت امکانات ورزشی و رفاهی پارک ها و در وهله دوم با تقویت عوامل روانی-اجتماعی می توان موانع محیطیِ ورزش افراد را تا حدودی مرتفع کرد.