مدل‏ سازی و تحلیل فضایی عمق برف در پهنه شمالی ایران

تغییرات عمق برف، به‏‏سبب تأثیرگذاری در شار انرژی سطحی و شرایط هیدرولوژیکی، در تحولات آب و هوای محلی و جهانی نقش درخور ‏توجهی دارد. هدف از این مطالعه مدل‏سازی و تحلیل فضایی عمق برف با استفاده از پایگاه ECMWF نسخة ERA Interim برای دورة زمانی 1980-2016 با تفکیک مکانی 125/0×125/0 درجة قوسی است. در این راستا داده‏های ارتفاع، طول و عرض جغرافیایی، و شاخص پوشش گیاهی NDVI سنجندة MODIS با استفاده از روش‏های GWR و OLS ارزیابی شد. ارزیابی خودهبستگی فضایی عمق برف با دو شاخص Moran’s I و Geary's C نشان داد عمق برف در پهنة شمالی ایران دارای الگوی خوشه‏ای ساخت‏یافته است. بیشینة متوسط عمق برف در ماه فوریه به‏دست آمده است. شمال غرب ایران همراهِ علم‏کوه در رشته‏کوه البرز بیشترین ‏عمق برف را نشان داده‏ است. نتایج نشان داد روش GWR برآوردهای دقیق‏تری در مقایسه با روش OLS ارائه می‏دهد. براساس خروجی‏های به‏د‏ست‏آمده از روش GWR، عمق برف با ارتفاع رابطة خطی را نشان نمی‏دهد، بلکه این رابطه بسته به تغییرات پوشش گیاهی، دمای هوا، و جهت شیب در منطقة مورد مطالعه متفاوت است.