مطالعه جابه‌جایی قائم حاصل از زمین‏لرزه 17/8/98 ترکمانچای با استفاده از روش InSAR

زلزله به‌عنوان یکی انواع مخاطرات محیطی محسوب می­شود که با آثار محسوس و نامحسوسی همراه است. یکی از آثار نامحسوس زلزله­ها، جابه‌جایی قائم زمین است که با توجه به تأثیراتی که بر شهرها و لندفرم­های منطقه دارد، ارزیابی آنها می­تواند بسیار حائز اهمیت باشد. با توجه به اهمیت موضوع، در این تحقیق به ارزیابی میزان جابه‌جایی قائم زمین ناشی از زلزله 17 آبان 1398 ترکمانچای به روش تداخل‏سنجی راداری پرداخته شده است. در این تحقیق از ۲ تصویر ماهواره سنتینل ۱ مربوط به یک دورة زمانی ۱۲روزه قبل و بعد از زلزله (۲۸/۱۰/۲۰۱۹ و ۰۹/۱۱/۲۰۱۹) و همچنین روش تداخل‌سنجی راداری استفاده شده است. نرم­افزارهای مورداستفاده در تحقیق نیز شامل SNAP (انجام پیش‌پردازش­های لازم و تهیه نقشه میزان جابه‌جایی)، Snaphu (باز کردن فازها) و ARCGIS‌ (تهیه نقشه­های خروجی) می­باشد. نتایج تحقیق بیانگر این است که تحت‌تأثیر زلزله ترکمانچای، محدوده مطالعاتی با ۱۳+ و ۹۶- میلی­متر جابه‌جایی همراه بوده است. نتیجة ارزیابی جابه‌جایی در نقاط شهری محدودة مطالعاتی بیانگر این است که شهر سراب با ۴۱، ترکمانچای با ۳۰، میانه با ۳، هشترود با ۲۸، ترک با ۱۸، آقکند با ۱۴ و نیر با ۳۲ میلی­متر فرونشست همراه بوده­اند. همچنین نتایج ارزیابی جابه‌جایی در واحدهای ژئومورفولوژی نیز بیانگر این است که جابه‌جایی قائم صورت‌گرفته در دشت­های منطقه می­تواند در نوسان آب­های زیرزمینی و جابه‌جایی صورت‌گرفته در دامنه­ها، می­تواند در تشدید حرکات دامنه­ای در سال­های آتی مؤثر باشند.