مطالعه جذب داروی پیمگدین بر روی نانو تیوب بورنیترید (0/5) از طریق محاسبات DFT

در این تحقیق دارو بر روی بسترهای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است داروی مربوطه مدلی از یک داروی دیابت به نام پیمگدین بوده که نقش نانو لوله بورنیترید در حمل این دارو بررسی شده است برای این منظور لوله بور نیترید زیگزاگ (0/5) با طول‌های مختلف و نانو کربن  مورد  تجزیه  و تحلیل  قرار گرفته است  و از نرم افزار گوسین  و  روش  DFT/B3LYPو سری پایه‌های G21-3  و G31-6 برای انجام محاسبات استفاده ‌شده است. برای مشاهده تاثیرات نانو ساختارها در ماهیت دارو مولکول پیمگدین را مستقیما یک بار از سر و یک بار از بدنه به هر یک از نانو ساختارها متصل کرده‌ایم. محاسبات در دو فاز گازی و مایع انجام شده است که نتیجه حاصله نشان داده که اتصال دارو به سر نانو تیوب باعث حلالیت بهتر دارو خواهد بود. پارامترهایی نظیر انرژی و زوایا و طول پیوند و ممان دو قطبی برای یافتن  بهترین  ساختار محاسبه  شده است. برای دارو سری پایه  G21-3  ممان دو  قطبی صفر و  برای  سری پایه G31-6  ممان دو قطبی 15/4 دبای به دست آمده پس ساختار دارو با وجود 4 نیتروژن تاکیدی بر آن است که سری پایه G31-6   مناسب­تراست. بررسی انرژی جذب نیز نشان می‌دهد که در مورد سری پایه G31-6  مقادیر انرژی منفی­تر است و هم­چنین بررسی طول پیوند نشان می‌دهد که برای اتصال به دارو تنها بستر نانو لوله (6/0) با طول 8 آنگستروم در فاز مایع مناسب است. البته بستر نانو کربن به دلیل دارا بودن BN منفی­تر مسلماً بستر مناسب­تری است.