مطلوبیت سرمایه گذار در استراتژی های متوازن سازی مجدد پرتفوی

در محیط کسب‌وکار امروزی که معاملات آن به‌صورت الگوریتمی و با تناوب بالا انجام می‌شود، تصمیمات متوازن‌سازیِ مجدد پرتفوی از اهمیت بسزایی برخوردار بوده و باید به‌سرعت اتخاذ شوند. در روش بهینه­ لگاریتمی که از آن با عنوان استراتژی فعالانه نیز یاد می‌شود، متوازن‌سازی به‌صورت پیوسته زمان انجام شده و این استراتژی زمانی بهینه خواهد بود که افق سرمایه‌گذاری پرتفوی نامحدود باشد. اما این موضوع عملاً غیرممکن بوده و پرتفوهای سرمایه­گذاری معمولاً دارای افق سرمایه­گذاری محدود می‌باشند. از طرفی به دلیل پرهزینه و توجیه‌ناپذیر بودن انجام متوازن‌سازی‌های پی‌درپی برای سرمایه‌گذار، در این مقاله سعی بر معرفی روش­ دیگری از متوازن­سازی با تناوب کمتر به‌گونه‌ایست که بتوان به همان مطلوبیت به دست آمده در روش بهینه لگاریتمی و یا مقداری بیش از آن رسید. در این مقاله، پس از معرفی استراتژی­های مختلف متوازن‌سازی آن‌ها را بر روی یک پرتفوی دلخواه پیاده­سازی و نتایج را تحلیل خواهیم کرد. این نتایج نشان می­دهند که به کارگیری استراتژی ترکیبی برای متوازن­سازی، مطلوبیت بیشتری را در مقایسه با سایر استراتژی‌ها برای سرمایه‌گذار به همراه دارد.