مقایسه تأثیر پروپوفل یا تیوپنتال در ترکیب با رمی‌فنتانیل بر وضعیت لوله‌گذاری تراشه در غیاب شل کننده‌های عضلانی

مقدمه و هدف: در بعضی از موقعیت‌های پزشکی تجویز شل کننده‌های عضلانی جهت لوله‌گذاری تراشه به دنبال هوشبرهای وریدی ممکن است غیر لازم و یا گاهی مضر باشد. در چنین موقعیتهایی جای داروهای جایگزین جهت تسهیل لوله‌گذاری تراشه مشهود است. رمی‌فنتانیل از داروهای مخدر کوتاه اثر است که می‌تواند در حل این مشکل مفید باشد. این مطالعه با هدف مقایسه‌ تأثیر پروپوفل یا تیوپنتال در ترکیب با رمی‌فنتانیل بر وضعیت لوله‌گذاری تراشه در غیاب شل کننده‌های عضلانی در بیهوشی عمومی انجام شد. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سو کور که در سال 1385 در بیمارستان بعثت سنندج انجام شد، 42 بیمار کلاس 1و2 انجمن متخصصین بیهوشی آمریکا به صورت تصادفی بلوکی در یکی از دو گروه پروپوفل (2 میلی‌گرم بر کیلوگرم) و گروه تیوپنتال (5 میلی‌گرم بر کیلوگرم) قرار گرفتند. در همه بیماران 5/1 میلی‌گرم بر کیلوگرم لیدوکائین و 5/2 میکروگرم بر کیلوگرم رمی‌فنتانیل به عنوان پیش‌داروی بیهوشی 30 ثانیه قبل از تجویز هوشبرها تزریق شد.90 ثانیه بعد از القأ بیهوشی لارنگوسکوپی و لوله‌گذاری تراشه انجام شد. وضعیت لوله‌گذاری بر اساس سهولت تهویه با ماسک، شلی فک، سهولت لارنگوسکوپی، وضعیت طناب‌های صوتی و پاسخ بیمار به لوله‌گذاری تراشه و باد کردن کاف لوله تراشه به صورت عالی، خوب ،قابل قبول و بد ارزیابی شد. میانگین فشارخون شریانی و تعداد ضربان قلب قبل و بعد از تزریق هوشبرها و نیز 45 ثانیه، 2 دقیقه و 5 دقیقه بعد از لوله‌گذاری تراشه اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارSPSS و آزمون‌های آماری مجذور کای، دقیق فیشر و تی دانشجویی آنالیز گردید. یافته‌ها: وضعیت لارنگوسکوپی و لوله‌گذاری عالی یا خوب در9 نفر( 9/42 در صد)از بیماران گروه تیوپنتال و 20 نفر(2/95 در صد ) از بیماران گروه پروپوفل حاصل شد (05/0p< ). افت میانگین فشارخون شریانی و تعداد ضربان قلب در گروه پروپوفل به طور معنی‌داری شدیدتر از گروه تیوپنتال بود(05/0p< ). نتیجه‌گیری: ترکیب رمی‌فنتانیل با پروپوفل و یا تیوپنتال امکان تهویه با ماسک را در کلیه بیماران فاقد مشکلات راه هوایی فراهم می‌سازد، ولی ترکیب پروپوفل با رمی‌فنتانیل برای لوله‌گذاری تراشه در غیاب شل کننده‌های عضلانی نسبت به ترکیب تیوپنتال با رمی‌فنتانیل برتر است، اما موجب تغییرات همودینامیک شدیدتر می‌شود.