مقایسه دو روش جراحی پیوند غشای آمنیوتیک و پیوند اتوگرافت ملتحمه در درمان ناخنک

نویسندگان

  • اسلامی, فاطمه گروه چشم‌پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان
  • سیف ربیعی, محمدعلی گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
  • علیزاده, مهدی گروه چشم‌پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان
  • محبی امام, نسرین دکتری حرفه‌ای پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
چکیده مقاله:

Background and Objective: Pterygium is a fibrovascular and wedge-shaped lesion that extends from bulbar conjunctiva to the cornea. Pathogenesis of pterygium depends on several factors and sunlight exposure is an important risk factor for this syndrome. Surgery is regarded as the key to successful treatment of pterygium. With this background in mind, the aim of this study was to determine the effect of amniotic membrane transplantation (AMT) for the treatment of pterygium. Moreover, this technique was compared clinically with conjunctival autograft transplantation (CAT). Materials and Methods: In this randomized clinical trial, 70 patients either referred to the ophthalmologic clinic of Farshchian Hospital in Hamadan, Iran, or diagnosed by an ophthalmologist with primary or recurrent pterygium were enrolled in this study. The patients were randomly divided into two groups, (n=35). One group underwent pterygium surgery using AMT and the other one was subjected to CAT. Furthermore, the inflammation and recurrence rates after surgery were compared in both groups. Data were analyzed in SPSS software (Version16) through the Chi-square and the independent sample t-tests. Results: According to the results, the mean ages of patients in the AMT and CAT groups were 47.34±14.85 and 48.26±15.26 years, respectively (P=0.778). Moreover, inflammation was observed in 28.6% and 8.6% of patients in the AMT and CAT groups, respectively. The recurrence rates were 22.9% and 11.4% in the AMT group and CAT group, respectively (P=0.205) Conclusion: The AMT had a higher recurrence rate and postoperative inflammation, compared to the CAT. Although this difference was not statistically significant, the CAT is widely used as a treatment for patients with pterygium.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

مقایسه نتایج دو روش جراحی ناخنک: اتوگرافت ملتحمه ای آزاد در مقایسه با پیوند غشا آمنیوتیک

هدف: مقایسه میزان عود و عوارض جراحی ناخنک به دو روش اتوگرافت ملتحمه‌ای آزاد (CAT) و پیوند غشا آمنیوتیک (AMT). روش پژوهش: در این مطالعه آینده‌نگر، 60 بیمار مبتلا به ناخنک اولیه و کاندید عمل جراحی به طور تصادفی در دو گروه اتوگرافت ملتحمه‌ای آزاد (CAT) و پیوند غشا آمنیوتیک (AMT) قرار گرفتند و از نظر میزان عود ناخنک، میانگین زمان بهبود نقص اپی‌تلیال، التهاب موضع عمل و عوارض جراحی با هم مقایسه شدند....

متن کامل

مقایسه دو روش عمل جراحی ناخنک اولیه: پیوند پرده آمنیوتیک به همراه میتومایسین ‌C‌ حین عمل در مقابل پیوند ‌چرخشی ملتحمه به همراه میتومایسین ‌C‌ حین عمل

هدف: مقایسه نتایج و میزان بازگشت دو روش عمل پیوند پرده آمنیوتیک به همراه میتومایسین C حین عمل و پیوند چرخشی ملتحمه به همراه میتومایسین C حین عمل در جراحی ناخنک. روش پژوهش: نود و دو چشم از ۹۲ بیمار با ناخنک اولیه برای ورود به مطالعه انتخاب شدند و به صورت تصادفی تحت عمل جراحی به یکی از دو روش پیوند پرده آمنیوتیک (۴۳ نفر، گروه AMT) و یا پیوند چرخشی ملتحمه (۴۹ نفر گروه CRA) قرار گرفتند. بیماران در ...

متن کامل

مقایسه درمان جراحی ناخنک با چهار روش پیوند اتو گرافت ملتحمه، پیوند فلپ چرخشی ملتحمه، پیوند اتو گرافت ملتحمه همراه با میتومایسین و روش اسکلرای لخت همراه با میتومایسین

مقدمه: ناخنک یکی از بیماری های دژنراتیو و نسبتا شایع چشمی است که در مناطق استوایی و نزدیک به آن از شیوه بیشتری برخوردار است. هدف این مطالعه مقایسه میزان عود و عوارض ناشی از عمل ناخنک در 4 روش پیوند اتوگرافت ملتحمه، پیوند فلپ چرخشی ملتحمه، پیوند اتوگرافت ملتحمه همراه با میتومایسین و روش اسکلرای لخت همراه با میتومایسین می باشد. روش کار: در این مطالعه تجربی، در مدت 32 ماه، 80 چشم از 68 بیمار با نا...

متن کامل

ناخنک و روش های درمان جراحی آن

     در سال‌های گذشته، روش جراحی صلبیه بدون پوشش (Bare Sclera)، که در آن فقط به برداشتن ناخنک از روی قرنیه و ملتحمه مجاور اکتفا شده، و اسکلرا بدون انجام گرافت رها می‌شود، روش استاندارد درمان بود۳. این در حالی است که، احتمال عود در این روش بسیار بالا بوده و به ۸۸ درصد در سال اول بعد از انجام جراحی می‌رسد5و2. از همین رو، روش‌های دیگری شامل بازسازی سطح چشم با استفاده از پرده آمنیوتیک و اتوگرافت مل...

متن کامل

یک قطعه بافت ملتحمه لیمبال اتوگرافت برای درمان نقص کامل یک‌طرفه سلول‌های بنیادی لیمبوس

هدف: ارزیابی نتایج جراحی یک قطعه 60 درجه از بافت اتوگرافت ملتحمه لیمبال در بیماران با نقص کامل یک‌طرفه سلول‌های بنیادی. روش پژوهش: در این پژوهش پنج چشم از پنج بیمار مورد مطالعه قرار گرفتند. همه بیماران، مبتلا به نقص کامل سلول‌های بنیادی لیمبال یک‌طرفه به دلیل آسیب شیمیایی بودند. دو بیمار تحت عمل جراحی با یک قطعه 60 درجه بافت ملتحمه لیمبال اتوگرافت (CLAU) با پیوند غشای آمنیوتیک قرار گرفته بودند....

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید

ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده

{@ msg_add @}


عنوان ژورنال

دوره 25  شماره 4

صفحات  215- 221

تاریخ انتشار 2019-03

با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.

کلمات کلیدی

کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023