مقایسه نتایج توموگرافی امواج سطحی با استفاده از منظم‌سازی تیخونوف مرتبه اول و روش یانوسکایا-دیتمار 1990

توموگرافی امواج سطحی یک روش کارآمد برای تخمین تغییرات جانبی سرعت فاز و گروه می‌باشد. از این رو، روش‌های متنوعی برای دست‌یابی به این هدف به‌کار گرفته شده است. در این مطالعه ما با استفاده از موقعیت داده‌های واقعی، شامل سرعت فاز امواج ریلی زلزله‌های دورلرز ثبت شده در ایستگاه‌های باند پهن موجود در ایران به بررسی نتایج حاصل از توموگرافی یانوسکایا و دیتمار (1990) و روش وارون‌سازی تیخونوف مرتبه اول می‌پردازیم. در ابتدا با استفاده از مدل مصنوعی آزمایش شطرنجی با فواصل شبکه‌بندی متفاوت، توانمندی این دو روش در بازیابی مدل و قدرت تفکیک جانبی آن‌ها در دو حالت عدم وجود نوفه و 3% نوفه تصادفی اضافه شده به داده تخمین زده می‌شود. در نهایت با استفاده از داده‌های واقعی، نتایج توموگرافی سرعت فاز حاصل از هر دو روش برای دوره تناوب 30 ثانیه به‌دست می‌آید. هدف اصلی این مطالعه نشان دادن اثر استفاده از روش‌های وارون‌سازی مختلف در بازیابی نتایج وارون‌سازی می‌باشد. توموگرافی امواج سطحی یک روش کارآمد برای تخمین تغییرات جانبی سرعت فاز و گروه می‌باشد. از این رو، روش‌های متنوعی برای دست‌یابی به این هدف به‌کار گرفته شده است. در این مطالعه ما با استفاده از موقعیت داده‌های واقعی، شامل سرعت فاز امواج ریلی زلزله‌های دورلرز ثبت شده در ایستگاه‌های باند پهن موجود در ایران به بررسی نتایج حاصل از توموگرافی یانوسکایا و دیتمار (1990) و روش وارون‌سازی تیخونوف مرتبه اول می‌پردازیم. در ابتدا با استفاده از مدل مصنوعی آزمایش شطرنجی با فواصل شبکه‌بندی متفاوت، توانمندی این دو روش در بازیابی مدل و قدرت تفکیک جانبی آن‌ها در دو حالت عدم وجود نوفه و 3% نوفه تصادفی اضافه شده به داده تخمین زده می‌شود. در نهایت با استفاده از داده‌های واقعی، نتایج توموگرافی سرعت فاز حاصل از هر دو روش برای دوره تناوب 30 ثانیه به‌دست می‌آید. هدف اصلی این مطالعه نشان دادن اثر استفاده از روش‌های وارون‌سازی مختلف در بازیابی نتایج وارون‌سازی می‌باشد.