مقایسه پاتولوژی بیماران با آنتی‌ژن اختصاصی پروستات بین 4 الی10 نانوگرم بر میلی‌لیتر از نظر شیوع سرطان پروستات

چکیده: مقدمه و هدف: سرطان پروستات چهارمین سرطان شایع در دنیا است که بسته به نژاد و منطقه جغرافیایی شیوع متفاوتی دارد. شیوع کانسر پروستات در سطح دنیا با آنتی‌ژن اختصاصی پروستات 4 تا 10 نانوگرم بر میلی‌لیتر حدود 20 درصد است. هدف از این مطالعه مقایسه پاتولوژی بیماران با آنتی‌ژن اختصاصی پروستات بین 4 تا 10 نانوگرم بر میلی‌لیتر از نظر شیوع سرطان پروستات بود. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه توصیفــی‌ـ مقطعی تمـامی بیماران(155 نفر) مراجعه کننده به بیمارستان شهید دکتر لبافی‌نژاد تهران با آنتی‌ژن اختصاصی پروستات بین 4 تا 10 نانوگرم بر میلی‌لیتر در سال‌های 1384‌ـ 1383 تحت نمونه‌برداری پروستات با هدایت سونوگرافی از طریق رکتوم قرار گرفتند. سپس جواب‌های پاتولوژی از نظر سن و درجه تمایز گلیسون در سه گروه تقسیم‌بندی شدند. ابزار گردآوری داده‌ها برگه اطلاعاتی بود. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و شاخص‌های توصیفی بررسی گردیدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که شیوع کانسر پروستات در بیماران تحت نمونه‌برداری 4/17درصد بود. همچنین بر اساس گروههای سنی شیوع کانسر به ترتیب در گروههای سنی؛ 50 تا 60 سال، 60 تا 70 سال و70 تا 80 سال 29 درصد، 1/48 درصد و2/22 درصد و بر اساس درجه تمایز گلیسون در گروههای با درجه تمایز 1 تا 4 ، 5 تا 7 و 8 تا 10 به ترتیب؛ 7/3 درصد، 74 درصد و 2/22 درصد بود. نتیجه‌گیری: در این مطالعه شیوع کانسرپروستات در بیماران با سطح سرمی آنتی‌ژن اختصاصی پروستات 4 تا 10 نانوگرم بر میلی‌لیتر 4/17 درصد و اغلب بیماران در گروه سنی60 ـ50 سال و بــا درجه تمایز گلیسون کمتر از 7 قرار داشتند که با این گروه سنی و درجه تمایز گلیسون پایین این بیماران با جراحی رادیکال پروستاتکتومی قابل درمان قطعی می‌باشند. واژه‌های کلیدی: آنتی‌ژن اختصاصی پروستات، درجه تمایز گلیسون، رادیکال پروستاتکتومی